Aby znali Ciebie

Jan Chrzciciel Jordan urodził się 16 czerwca 1848 r. w Gurtweil, w pobliżu Waldshut w Badenii (Niemcy). Już w dzieciństwie miał pragnienie, aby dotrzeć z Ewangelią do wszystkich ludzi. Droga do przyjęcia święceń była długa, ze względu na skrajnie trudne warunki materialne rodziny.

W trzynastym roku życia, w czasie I Komunii Świętej, doświadczył szczególnej łaski, która stała się zaczynem kapłańskiego powołania. Według świadków po przyjęciu Eucharystii Jordan rozejrzał się wokół siebie, a następnie patrzył w górę, ku sufitowi, i wydawał się bardzo poruszony. Wyjaśniał później, że widział białą gołębicę, która zatrzepotała skrzydłami wokół jego głowy, a następnie znikła.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1878 r. w kościele dawnego opactwa benedyktyńskiego w St. Peter koło Fryburga. Z powodu Kulturkampfu, ówczesnej walki władz niemieckich z Kościołem katolickim, uroczystość odbywała się za zamkniętymi drzwiami, przy bardzo ograniczonej liczbie wiernych.

W 1880 r. wyruszył w podróż na Bliski Wschód, gdzie został wysłany w celu praktycznego doskonalenia języków. Na wzgórzach Libanu, wpatrzony w stare cedry, otrzymał szczególną łaskę oświecenia. Usłyszał słowa z Ewangelii wg św. Jana: „To jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17, 3). Cały pobyt w Ziemi Świętej, a zwłaszcza częste nawiedzanie Golgoty i Grobu Pańskiego, ostatecznie utwierdziły go w misji założycielskiej nowego zgromadzenia.

Po uzyskaniu błogosławieństwa papieża Leona XIII, 8 grudnia 1881 r. w kaplicy św. Brygidy przy Piazza Farnese w Rzymie, Jordan z dwoma towarzyszami zapoczątkował Apostolskie Towarzystwo Nauczania. Jego idee wyprzedzały czasy, w których żył. Nie chciał zakładać typowego zgromadzenia zakonnego, raczej swego rodzaju ruch, który zaangażuje w ewangelizację nie tylko duchownych, ale również świeckich w różnym stopniu związanych z Towarzystwem i zaangażowanych w misję apostolską.

Władze kościelne widziały to jednak inaczej i wymagały od młodego założyciela przedstawienia jasnych zasad funkcjonowania. Posłuszeństwo, jakie zawsze okazywał zwierzchnikom kościelnym, doprowadziło w 1883 r. do przekształcenia dzieła w zgromadzenie zakonne pod nazwą Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (salwatorianie). Jan Baptysta Jordan przyjął wówczas imię Franciszek Maria od Krzyża. Z Marią Teresą von Wüllenweber (bł. Maria od Apostołów) 8 grudnia 1888 r. założył Kongregację Sióstr Boskiego Zbawiciela (salwatorianki).

Za swego życia o. Jordan zainicjował działalność wspólnoty w czternastu różnych krajach. Było to wynikiem jego zaufania do Bożej Opatrzności, odwagi, wytrwałości i licznych długich podróży. Obecnie członkowie Towarzystwa Boskiego Zbawiciela głoszą Ewangelię w czterdziestu krajach na wszystkich zamieszkanych kontynentach.

Cud potrzebny do beatyfikacji o. Franciszka Marii dokonał się w 2014 r. w Brazylii. Młode małżeństwo, należące do świeckiej gałęzi salwatorianów, oczekiwało narodzin córki. W czasie ciąży rodzice dowiedzieli się, że maluszek choruje na nieuleczalną chorobę kości – dysplazję układu szkieletowego. Modlili się za wstawiennictwem założyciela salwatorianów. – To było nieprawdopodobne wydarzenie, ponieważ dziecko urodziło się w pełni zdrowe 8 września 2014 r., dokładnie w rocznicę śmierci o. Franciszka Marii Jordana od Krzyża. Medycy stwierdzili, że medycyna nie zna racjonalnego wyjaśnienia narodzin zdrowego dziecka, dlatego to wydarzenie określa mianem cudu – komentuje ks. Kamil Leszczyński SDS.

APOSTOLATY SALWATORIANÓW

Polscy salwatorianie mają niebagatelny wkład w dzieło misyjne zgromadzenia na świecie. W misjach, oprócz salwatorianów, biorą udział również osoby świeckie z Wolontariatu Misyjnego Salvator, który co roku przygotowuje do misji aż sto młodych osób. Od trzydziestu lat rozwija się Ruch Młodzieży Salwatoriańskiej, a Forum Młodych w Dobroszycach w ostatnich latach zgromadziło kilkuset młodych zafascynowanych charyzmatem o. Jordana z całego kraju i zagranicy.

Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (salwatorianie) prowadzi w Polsce parafie, wyjeżdża na misje, szczególną troską otacza młodzież, głosi rekolekcje parafialne. Zajmuje się działalnością wydawniczą: publikuje książki oraz multimedia. Jest obecne w internecie poprzez Studio Katolik i Wydawnictwo Salwator. Salwatorianie pomagają też potrzebującym terapii psychologicznej, realizują działalność naukową, służą jako kustosze sanktuariów, przewodzą grupom pielgrzymkowym, posługują w szpitalach i hospicjach, np. św. Kamila w Bielsku-Białej.

Wyróżniającym się apostolatem jest Centrum Formacji Duchowej, które działa w Krakowie i Trzebini. Ks. Krzysztof Wons SDS wyprowadza w Krakowie ludzi na pustynię, aby w ciszy mogli doświadczyć przemawiającego Boga. CFD organizuje rekolekcje, sesje weekendowe, turnusy rekolekcyjne cieszące się dużym powodzeniem. – Jesteśmy także zaangażowani m.in. w apostolstwo naukowe. W samej wspólnocie warszawskiej mamy dwóch znakomitych naukowców. Są nimi: ks. prof. dr hab. Helmut Juros (UKSW), wybitny polski teolog i politolog, który jest twórcą i założycielem Instytutu Nauk o Polityce i Administracji UKSW, oraz ks. prof. dr hab. Czesław Cekiera (KUL), zajmujący się zagadnieniami z zakresu patologii społecznej, profilaktyki, psychoterapii i resocjalizacji, który prowadził zajęcia uczelniane na wszystkich kontynentach – wspomina ks. Leszczyński.

Ks. Kamil jest doktorantem na UKSW, katechetą, przewodnikiem pielgrzymkowym grupy Zielonej WAPM oraz opiekunem duchowym Duszpasterstwa Akademickiego i Postakademickiego Student+. Wspólnota zainicjowała m.in. akcję „Rozkręcamy wiarę”, która polega na organizacji dwa razy do roku jednodniowych pielgrzymek rowerowych na rozpoczęcie i zakończenie sezonu rowerowego.