Rekolekcje autostopowe wspólnoty "Piękne stopy"

Podróż poprzedzą trzy dni skupienia w warszawskim Sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży na Siekierkach, które poprowadzi dominikanin o. Michał Murzyn. W programie znajdą się wykłady, warsztaty, gry integracyjne, wieczory uwielbienia, wspólna modlitwa i msze św. Po tym czasie uczestnicy wyruszą w drogę podzieleni na dwu–, trzyosobowe grupy.

Jak podkreśla Sulich, można podróżować z kimś znajomym, jednak najlepszy sposób na znalezienie towarzysza podróży to "zdanie się na Pana Boga". – W zeszłym roku wylosowałem grupę, w której podróżowałem. Cel podróży też się wyklarował opatrznościowo. To był naprawdę świetny czas – zaznaczył Sulich. Dodał, że miejsce, do którego udają się autostopowicze, zależy od ich pomysłu i kreatywności. – Były już grupy podróżujące po polskich sanktuariach maryjnych, do Francji, do Medjugorie, do Estonii i na Ukrainę. Zdarza się, że uczestnicy postanawiają jechać tam, dokąd jedzie kierowca, w ten sposób całkowicie zdając się na Pana Boga – wyjaśnił.

Organizatorzy rekolekcji informują, że w drogę warto zabrać śpiwór, karimatę i Pismo Święte. – Ja zabieram jeszcze telefon. Dzięki temu pozostaję w łączności ze wspólnotą, a w razie kryzysu mogę wysłać do Aniołka – tj. jest osoby, która koordynuje grupy wyjazdowe – prośbę o modlitwę. Ale – jak dodał – niektórzy rezygnują nawet z zabrania telefonu. Zaznaczył, że organizatorzy zachęcają uczestników do odbycia rekolekcji w duchu ubóstwa – bez pieniędzy, kart kredytowych i zapasów jedzenia. – Nikogo jednak do tego nie zmuszamy. Jeśli ktoś woli wziąć ze sobą pieniądze, może to zrobić – poinformował Sulich.

Zaznaczył, że on sam woli podróżować "bez takich zabezpieczeń". – Taka podróż otwiera oczy na drugiego człowieka. Po rekolekcjach zacząłem inaczej patrzeć na osoby bezdomne. W końcu sam byłem bezdomny i ubogi przez kilka dni; po raz pierwszy w życiu doświadczyłem prawdziwego głodu. To było dla mnie nowe i uwalniające doświadczenie – powiedział.

Zdaniem Sulicha, rekolekcje to próba ufności. – Rekolekcje pozwoliły mi doświadczyć tego, że Bóg się o nas troszczy i chce sprawiać nam radość. Prosty przykład – w połowie rekolekcji koleżanka, z którą podróżowałem, przyznała że bardzo brakuje jej kawy. Marzyła o filiżance espresso. Tego samego ranka kobieta, która nas podwoziła, nic nie wiedząc o jej pragnieniu, na koniec wspólnej podróży podarowała nam całą paczkę kawy! Podobnych przykładów można by wymienić dużo więcej – podkreślił.

W drodze autostopowicze nie mają zorganizowanych noclegów. Czasami nocują w parafiach, domach zakonnych lub schroniskach dla pielgrzymów, choć – jak twierdzi Sulich – zdarzają się noclegi w miejscach nietypowych. – W zeszłym roku w Wiedniu nie mieliśmy gdzie spać. Słyszeliśmy o schronisku dla pielgrzymów prowadzonym przez zakonnice. Kiedy dotarliśmy na miejsce zobaczyliśmy... nocną pomoc medyczną, szpital. Okazało się, że w tym miejscu, owszem, istniało schronisko, ale zostało zamknięte dwa lata wcześniej. Ostatecznie poszliśmy do MuseumsQuartier i zapytaliśmy ochroniarza, czy moglibyśmy przekoczować do rana. Pozwolił, więc tam spędziliśmy noc – wspominał Sulich.

Dodał, że celem autostopowiczów nie jest nawracanie osób, z którymi podróżują, ale zdarza się, że autostopowicze opowiadają o swojej wierze. Kierowcy często pytają, skąd się tu wzięliśmy, dokąd jedziemy. Wtedy odpowiadamy zgodnie z prawdą – jesteśmy na rekolekcjach. To ludzi intryguje, staje się początkiem rozmowy o wierze i Panu Bogu – dodał Sulich.

Po sześciu dniach podróżujący muszą wrócić do miejsca, skąd wyruszyli. Rekolekcje zakończy wieczór świadectw.

Tegoroczna wyprawa – odbywająca się pod hasłem "Ja nie zapomnę o Tobie" – jest organizowana już po raz szósty. Potrwa do 23 lipca.

Pierwsze rekolekcje autostopowe rozpoczęły się w 2012 r. w Łodzi, wzięło w nich udział 60 osób. Organizatorami byli Tomasz Kaczmarek, Ewa Pieczyńska, Malwina Kocot i Robert Skrzydło, założyciele Wspólnoty Ludzi w Drodze "Piękne Stopy".

Iwona Żurek (PAP)