Warszawa: 73. rocznica Akcji pod Arsenałem

Od lewej: Tadeusz Zawadzki "Zośka", Jan Bytnar "Rudy", Tomasz Aleksy Dawidowski "Alek"

Z okazji 73. rocznicy legendarnej akcji z 26 marca 1943 r., w czasie której uwolniono 21 więźniów przewożonych z siedziby Gestapo przy alei Szucha na Pawiak, w katedrze polowej Wojska Polskiego odbyła się uroczysta Msza święta z udziałem licznie przybyłych harcerzy. W czasie liturgii, której przewodniczył ks. ppłk Piotr Majka, modlono się za żyjących i zmarłych uczestników akcji.

– Postawa "Rudego", "Zośki" i "Alka" stanowi swoisty testament dla kolejnych pokoleń młodych Polaków. Uczestnicy Akcji pod Arsenałem uczą nas bowiem umiłowania wartości nieprzemijających, takich jak: miłość, lojalność zaufanie i jedność i wspólne działanie – powiedział w homilii ks. mjr Robert Krzysztofiak.

Zwrócił uwagę, że Harcerze Szarych Szeregów byli formowani według programu „Dziś, Jutro, Pojutrze”. – Wtedy to "dziś" oznaczało walkę zbrojną, działanie w konspiracji oraz mały sabotaż. Z kolei „jutro” oznaczało przygotowanie do otwartej i jawnej walki zbrojnej z okupantem. Temu służyły liczne szkolenia i nieustanne podnoszenie własnych kwalifikacji. Natomiast „pojutrze” oznaczało pracę w wolnej Polsce oraz odbudowę zniszczonego po wojnie kraju – przypomniał kaznodzieja.

Stwierdził, że mimo upływu lat i innej sytuacji społeczno-politycznej program wychowawczy Szarych Szeregów nie stracił nic na swojej aktualności. – Choć nie potrzeba dziś przeciwstawiać się okupantowi, to jednak życie wymaga od nas czujności i odwagi, by iść za dobrymi wzorcami, by w naszej codzienności świadczyć, że są wartości, na których należy budować, za które można oddać nawet własne życie. Potrzeba nam również nieustannie podnosić swoje kwalifikacje i działać na rzecz dobra umiłowanej Ojczyzny, by rozkwitała, piękniała i by cieszyła – zaapelował ks. Krzysztofiak

Po Mszy świętej u zbiegu ulic Długiej i Bielańskiej, w miejscu odbicia więźniów, odbył się apel pamięci.

Jedenastu uczestników Akcji pod Arsenałem dożyło końca II wojny światowej. Dowódca grupy, Tadeusz Zawadzki ps. "Zośka", zginął 20 sierpnia 1943 r. w czasie rozbicia strażnicy granicznej w miejscowości Sieczychy. Odbity "Rudy" zmarł 30 marca 1943 r. na skutek obrażeń zadanych przez gestapowców w czasie przesłuchania, tego samego dnia co Aleksy Dawidowski ("Alek"), ranny podczas ewakuacji spod Arsenału.

Zobacz też: ŚLADY PO KAMIENIACH - Michał Ziółkowski Idziemy nr 13 (445, 30 marca 2014 r.