Umiar i prostota - piękny kościół

Przepisy te można znaleźć w następujących dokumentach kościelnych: Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.; Nowym Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego (2003 r.); Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (2003 r.)

„Świątynie i przedmioty związane z kultem Bożym winny być prawdziwie godne i piękne, stanowiąc jednocześnie znaki i symbole rzeczywistości nadprzyrodzonych” - przypomina biskup zalecając w wystroju kościoła „raczej szlachetną prostotę niż przepych”.

Zgodnie z rozporządzeniem biskupa kieleckiego, nie można w wystroju kościoła i dekoracji stosować żadnych sztucznych kwiatów i jakichkolwiek imitacji, nawet najpiękniej wyglądających np. sztucznych świec. Kościół dekoruje się tylko i wyłącznie bukietami kwiatów żywych.

Podobnie dekoracja ołtarzowa nie może przysłonić ołtarza, który „jest ośrodkiem dziękczynienia, które się spełnia przez sprawowanie Eucharystii (…) Ołtarz musi być widoczny w całej okazałości, nie można go zasłaniać ani stawiać na jego mensie żadnych kwiatów; mogą być one usytuowane z boku” – zaleca biskup.

Zakazuje także ustawiania w kościele dekoracji, które „na co dzień nie są związane z przestrzenią sakralną” .

W okresie Adwentu należy zdobić ołtarz kwiatami z umiarem zgodnie z klimatem tego czasu, aby nie zakłócić „pełnej świątecznej radości płynącej z Narodzenia Pańskiego”.

Biskup zakazuje także przyozdabianie ołtarza kwiatami w okresie Wielkiego Postu. Wyjątek od tej zasady stanowią: Niedziela Laetare (IV Niedziela Wielkiego Postu), uroczystości i święta.

Biskup przypomina również, iż osobą odpowiedzialną za liturgię sprawowaną w danej parafii oraz za budynek kościoła jest proboszcz lub administrator danej wspólnoty, z którymi należy konsultować „wszelkie propozycje dekoracji związanych z jakąkolwiek celebracją liturgiczną”.