Stanisław Moniuszko patronem Dworca Centralnego w Warszawie

– Rok 2019 to rok 200-lecia urodzin Stanisława Moniuszki, z tej okazji polski parlament podjął decyzję, że będzie to Rok Moniuszkowski, ale decyzję także taką samą podjęło UNESCO i to jest także międzynarodowy rok, co jest wielkim zaszczytem dla nas, ale przede wszystkim dla Stanisława Moniuszki – powiedział podczas ceremonii Gliński, przypominając, że UNESCO podjęło decyzję w tej sprawie na wniosek Polski, Litwy i Białorusi.

Minister podkreślił, że tablica upamiętniająca wybitnego kompozytora na budynku dworca "po prostu Moniuszce się należy". – On jest w opinii powszechnej chyba niedoceniany; znane są główne dwa jego utwory ("Halka" i "Straszny dwór" – PAP), ale to jest artysta wielki, artysta, który napisał kilkanaście oper i operetek, kilkaset pieśni. Wspaniałe także pieśni i kompozycje religijne, msze, wiele innych także dokonań artystycznych – mówił Gliński.

– Jemu się po prostu należy, żeby świat wiedział więcej o Moniuszce, i żebyśmy my także uczyli się na jego muzyce – podkreślił wicepremier. Dodał też, że Warszawa jest obecnie wyjątkową stolicą na mapie świata, w obszarze której dwa główne miejsca komunikacyjne – Lotnisko Chopina i Dworzec Centralny Moniuszki – noszą imiona wybitnych kompozytorów.

W uroczystości nadania Centralnemu imienia Stanisława Moniuszki i odsłonięcia tablicy z jego wizerunkiem autorstwa Tomasza Górnickiego wziął udział także minister infrastruktury Andrzej Adamczyk. Minister podkreślił, że nadanie imienia Moniuszki Dworcowi Centralnemu jest ważnym rozpoczęciem obchodów Roku Moniuszkowskiego w Polsce. Podziękował też inicjatorom upamiętnienia Moniuszki, również ministerstwu kultury, za zaangażowanie na rzecz przedsięwzięcia. – Polska kolej się rozbudowuje, polska kolej się modernizuje (...), ważne programy rządowe zmieniają polską kolej, ale także i te wydarzenia nadają zupełnie inny charakter i zupełnie inny obraz całemu temu przedsięwzięciu – zaznaczył.

Podczas uroczystości byli obecni inicjatorzy wydarzenia z Towarzystwa Miłośników Muzyki Moniuszki, w tym prezes tej organizacji Jolanta Rostworowska, która przypomniała, że pomysł nadania Dworcowi Centralnemu imienia Moniuszki pojawił się w 2015 r. Obecni byli również potomkowie kompozytora, przedstawiciele władz kolejowych spółek, w tym prezes PKP S.A. Krzysztof Mamiński, kierownictwo Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz mieszkańcy stolicy.

– Tu idzie o pamięć. O pamięć, która w dziejach każdego narodu ma niezwykłą rangę, bo z niej rodzą się energie pozwalające kreować przyszłość. Spośród wielkich romantyków XIX wieku – a mam na myśli Chopina, Mickiewicza, Słowackiego, Norwida – Moniuszko ma najmniej upamiętnień materialnych i symbolicznych, chociaż na nie w pełni zasłużył – podkreślił Waldemar Dąbrowski, pełnomocnik ministra kultury ds. organizacji obchodów 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki oraz dyrektor Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.

W tym roku, 5 maja, minie 200. rocznica urodzin Stanisława Moniuszki – kompozytora, dyrygenta, autora ok. 270 pieśni, operetek, baletów i oper, m.in. najsłynniejszej polskiej opery "Halka". W związku z tą rocznicą parlament ustanowił rok 2019 Rokiem Stanisława Moniuszki.

Stanisław Moniuszko urodził się w 1819 r. w majątku Ubiel koło Mińska, w polskiej rodzinie szlacheckiej o patriotycznych tradycjach, jego ojciec Czesław uczestniczył w kampanii napoleońskiej. Do historii przeszedł jako ojciec polskiej opery narodowej. Był kompozytorem, dyrygentem, także pedagogiem. W latach poprzedzających wybuch powstania styczniowego i bezpośrednio po nim stworzył swoje najsłynniejsze dzieła – opery "Halka" i "Straszny dwór".

Inspirację dla muzyki Moniuszki stanowiła kultura ludowa. Jednym z najlepiej znanych zbiorów jego drobnych utworów jest cykl dwunastu "Śpiewników domowych" zawierających pieśni do słów poetów polskich (m.in. Teofila Lenartowicza, Adama Mickiewicza, Wincentego Pola, Stefana Witwickiego), a także obcych (w tłumaczeniu polskim) oraz do słów twórców ludowych. Utwory wpisywały się w kanon XIX-wiecznego wychowania patriotycznego. Kompozytor tworzył także muzykę religijną.

Stanisław Moniuszko zmarł w Warszawie 4 czerwca 1872 r. i pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.