Radość z pracy

Obecny ciałem, nieobecny duszą – to ma fatalne skutki. Dla firm amerykańskich ten brak motywacji pracowników szacowany jest na 500 mld dolarów rocznie! Również sami pracownicy są poszkodowani przez zawodową apatię i obecnie przyjmowany styl życia w pracy. Co jest przyczyną takiego nastawienia?

Według różnych autorów, niski poziom produktywności i powszechna apatia w pracy wynikają z faktu, że w ostatnich dziesięcioleciach doszło do wzrostu liczby miejsc pracy, które nie wnoszą prawie żadnej wartości. W badaniu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii w 2015 r. aż 37 proc. respondentów stwierdziło, że ich obecna praca nie przyczyniła się znacząco do rozwoju społeczeństwa. Z drugiej strony, uderzające jest to, że problem ten pojawił w społeczeństwach rozwiniętych. Wydaje się oczywiste, że po zaspokojeniu podstawowych potrzeb na odpowiednim poziomie człowiek poszukuje czegoś innego.

Zauważenie duchowego wymiaru pracy doprowadziło do ponownego zdefiniowania umiejętności niezbędnych do pomyślnego wykonywania zawodu. Praca kreatywna, poczucie przynależności do zespołu, odpowiedni dobór zajęć służący własnemu rozwojowi – to tylko niektóre przykłady tego niematerialnego wynagrodzenia, jakiego wielu pracowników obecnie poszukuje. Jednak osiągnięcie wielu z tych celów wymaga zupełnie innego zestawu umiejętności niż te tradycyjnie przyjęte w świecie biznesu. Nazywa się je umiejętnościami miękkimi, a składają się one z umiejętności społecznych, interpersonalnych lub komunikacyjnych.

Ekspert od zarządzania Peter Drucker (1905-2005) już wiele lat temu, mówiąc o cechach nowego stylu życia zawodowego i związanych z nim ciągłych zmianach, wskazał, że „aby dobrze wykonać wszystkie czynności, trzeba będzie rozwinąć głęboką wiedzę nie tylko o własnych mocnych i słabych stronach, ale także o tym, jak się uczyny, jak współpracujemy z innymi, jakie są nasze wartości i gdzie można najskuteczniej się do nich przyczynić”. Rozwój tych umiejętności może być bardzo przydatny w tworzeniu atrakcyjniejszych i zdrowszych środowisk pracy lub w doskonaleniu istniejących.

Praktyka umiejętności miękkich ma na celu przybliżenie nas do ludzi – poprawę naszej zdolności komunikowania się, rozumienia, zachęcania do bardziej humanitarnego traktowania. Nie ma wątpliwości, że idzie w tym samym kierunku, co nowe przykazaniem miłości, o którym Jezus mówił podczas Ostatniej Wieczerzy.