28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Ochrona dzieci przed nadużyciami seksualnnymi

Ocena: 0
2456

Nadużycia seksualne wobec dzieci i młodzieży Kościół uznaje za najcięższe grzechy, ale także – jeśli ich sprawcami są duchowni – za ciężkie przestępstwa kanoniczne, których popełnienie jest zagrożone nawet karą wydalenia ze stanu duchownego.

fot. pixabay.pl

Kościół uczy się stosować coraz lepiej przyjęte przez siebie procedury postępowania oraz przystąpił do budowy systemu prewencji w zakresie ochrony dzieci i młodzieży.

Istotę problemu nadużyć seksualnych wobec nieletnich jakie zdarzają się w Kościele, najlepiej wyraził papież Benedykt XVI w słowach wypowiedzianych w trakcie swej podróży do Fatimy: „Dzisiaj widzimy to w sposób przerażający: największe prześladowanie Kościoła nie pochodzi od zewnętrznych nieprzyjaciół, ale rodzi się z grzechu w Kościele”. Pozostają wciąż aktualne słowa św. Jana Pawła II wyrażające zasadę, że "w kapłaństwie i w życiu zakonnym nie ma miejsca dla kogoś, kto mógłby krzywdzić młodych".

„I ten grzech uderza we wszystkich księży, uderza we wspólnoty, powodując, że niewinni też ponoszą szkody spowodowane podejrzeniami i zwątpieniami, które [...] mogły zasiać wątpliwości, lęk i nieufność” – powiedział ostatnio papież Franciszek przemawiając w Chile do duchownych.

„Wytyczne” polskiego Episkopatu, regulujące te kwestie, stwierdzają jednoznacznie, że "Osoby winne naruszeń praw dzieci i młodzieży, niezależnie od pełnionej funkcji lub urzędu [w Kościele], zostaną pociągnięte do odpowiedzialności zgodnie z obowiązującymi normami ustanowionymi przez kompetentną władzę kościelną przy poszanowaniu prawa obowiązującego w Polsce".




Historia „Wytycznych”
 

Pierwsze wytyczne określające sposób postępowania w przypadkach nadużyć seksualnych osób duchownych wobec nieletnich polscy biskupi przyjęli w 2009 r. Opracowano je w dostosowaniu do „Norm o najcięższych przestępstwach” w Kościele, wydanych przez św. Jana Pawła II w 2001 r.

Zostały one przepracowane później, zgodnie z okólnikiem Kongregacji Nauki Wiary Stolicy Apostolskiej z 2011 r. Obecnie obowiązujące w Polsce ”Wytyczne dotyczące wstępnego dochodzenia kanonicznego w przypadku oskarżeń duchownych o czyny przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu z osobą niepełnoletnią poniżej osiemnastego roku życia” - zostały przyjęte w 2014 r. i zaakceptowane przez Stolicę Apostolską.

Towarzyszą im 3 Aneksy dotyczące: pomocy ofiarom, procedur postępowania w przypadku powzięcia informacji o przestępstwie oraz zasad formacji i profilaktyki. Wytyczne ustanawiają rygorystyczne wewnątrzkościelne procedury wobec kapłanów dopuszczających się tego typu przestępstw oraz nakładają obowiązek pomocy ofiarom.

Stanowią one ważne narzędzie praktycznej realizacji zasady zero tolerancji dla przestępstw na tle seksualnym wobec nieletnich, zatwierdzonej jeszcze przez św. Jana Pawła II.

Konferencja Episkopatu Polski wraz z „Wytycznymi” opracowała i zatwierdziła dokument pt. „Prewencja nadużyć seksualnych wobec dzieci i młodzieży i osób niepełnosprawnych w pracy duszpasterskiej i wychowawczej Kościoła w Polsce”.

W trakcie przygotowywania „Wytycznych” i dokumentu o prewencji w czerwcu 2013 roku Konferencja Episkopatu Polski powołała o. Adama Żaka SJ na koordynatora ds. ochrony dzieci i młodzieży. Rozpoczął on natychmiast konieczne działania zmierzające do oczyszczania się Kościoła i przygotowujące budowanie systemu prewencji.
W czerwcu 2017 r. „Wytyczne” zostały dostosowane do zmian w polskim Kodeksie Karnym, nakładającym pod sankcją karną zgłaszanie każdego przypadku takiego przestępstwa do państwowych organów ścigania.



Co jest karane?
 

Pojęcie przestępstwa „przeciwko VI przykazaniu Dekalogu” z osobą małoletnią – stwierdza znany specjalista od prawa kościelnego ks. prof. Piotr Majer - obejmuje jakikolwiek czyn zewnętrzny mający znamiona grzechu ciężkiego w dziedzinie seksualności, dokonany przez duchownego (diakona, prezbitera lub biskupa) z osobą, która nie ukończyła osiemnastego roku życia. Może zatem obejmować takie czyny jak m. in.: obcowanie płciowe z małoletnim – niezależnie od płci, dotykanie intymnych części ciała, zmysłowy pocałunek w usta, doprowadzenie do czynności seksualnej małoletniego z inną osobą, której duchowny miałby się tylko przyglądać, obnażanie się, pokazywanie małoletniemu treści pornograficznych, prowokowanie lub namawianie go do grzechu nieczystego (także przy użyciu poczty elektronicznej), fotografowanie lub filmowanie małoletnich w celach pornograficznych, a nawet niestosowne komentarze. Do zaistnienia przestępstwa nie jest konieczny fizyczny kontakt z ofiarą, bowiem czyn przestępczy może być dokonany np. poprzez telefon czy Internet. Każde działanie podjęte przez sprawcę w celu wykorzystania małoletniego dla uzyskania podniety seksualnej już samo w sobie stanowi przestępstwo.

Przestępstwem jest także „nabywanie albo przechowywanie, lub rozpowszechnianie w celach lubieżnych materiałów pornograficznych, przedstawiających nieletnich poniżej czternastego roku życia, przez duchownego – w jakikolwiek sposób i za pomocą jakiegokolwiek urządzenia.

Należy podkreślić, że znamiona przestępstwa kanonicznego mają nie tylko czyny określane w seksuologii jako pedofilia (czyli patologiczna skłonność seksualna do dziecka, które nie osiągnęło jeszcze dojrzałości płciowej), ale także tzw. czyny pedofilne, a więc dokonywane przez kogoś, kto nie jest dotknięty pedofilią w znaczeniu medycznym.

Warto zauważyć, że duchowny, który dopuścił się przestępstwa wykorzystania seksualnego wobec małoletniego poniżej 15. roku życia, jest zagrożony podwójną karą – jedną ze strony kanonicznego porządku prawnego (także wówczas, gdy ofiara nie ukończyła 18. roku życia), drugą ze strony prawa państwowego, którego zapisów Kościół w sposób ścisły przestrzega. Warto zauważyć, że kościelne regulacje prawne obejmują bezwzględną ochroną małoletnich do 18. roku życia i w ten sposób są bardziej restrykcyjne od uregulowań państwowych, które obejmują ochroną osoby do 15. roku życia.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter