28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Igraszka imperiów

Ocena: 0
848

W drugiej połowie października 1962 r. cały świat obserwował wydarzenia na Kubie. USA bezskutecznie starały się przejąć kontrolę nad wyspą, a ZSRR uczynił sobie z niej bazę rakietową, by szachować stąd potężnego rywala. Nigdy wcześniej i nigdy potem wojna atomowa nie wydawała się tak bliska.

fot. USAF/Wikipedia/domena publiczna

19 października 1962 r. Miguel Orozco i Pedro Vera podróżowali przez lasy zachodniej części Kuby. Kierowali się w stronę kolejki łączącej kopalnię miedzi z portem w Santa Lucia. Dwaj Kubańczycy otrzymali od CIA polecenie, by zniszczyć tę kolejkę.

 


ŚWINIE I MANGUSTA

Orozco z Verą znali się od lat. Obaj walczyli przeciwko rewolucji Fidela Castro. Obaj uciekli z Kuby po zwycięstwie Castro w 1959 r. Obaj przystąpili do Brygady 2506 – formacji partyzanckiej szkolonej przez CIA, złożonej z kubańskich przeciwników nowego rządu. W kwietniu 1961 r. odbyła się inwazja Brygady 2506 na Kubę, zwana inwazją w Zatoce Świń. Miguel Orozco pomagał w desancie żołnierzy, Pedro Vera uczestniczył w ataku spadochroniarzy. Atak na Kubę, wspomagany przez amerykańskie lotnictwo, okazał się kompletnym fiaskiem. Uczestnictwa USA w próbie zamachu stanu nie dało się ukryć. Co dla Stanów Zjednoczonych było tylko kompromitacją, dla kubańskich kontrrewolucjonistów oznaczało śmierć lub więzienie. Orozco i Vera byli jednymi z nielicznych członków Brygady 2506, którzy nie dostali się w ręce kubańskiej armii. Vera po ucieczce spędził tydzień na tratwie na morzu, zanim uratowała go amerykańska straż przybrzeżna.

Inwazja w Zatoce Świń była osobistą porażką Johna Kennedy’ego, od trzech miesięcy prezydenta Stanów Zjednoczonych. Dwight Eisenhower, jego poprzednik, powiedział mu po tej klęsce: „Gdy już wpakujesz się w coś takiego, możesz zrobić tylko jedno: musisz odnieść sukces”. Kennedy jednak dalej angażował się w ryzykowne awantury. CIA rozpoczęła operację „Mangusta” – szeroko zakrojony plan tajnych działań mających odsunąć Castro od władzy. Wynajęła np. płatnego zabójcę, mającego za 150 tysięcy dolarów dokonać zamachu na dyktatora. Operacja obejmowała również szereg aktów sabotażu. Orozco i Vera uczestniczyli właśnie w jednym z nich. Oficer CIA prowadzący sprawę jasno wyraził oczekiwania rządu USA: „Zrobicie to albo nie wracajcie żywi”.

 


INTERESY NARODOWE

Kubę dzieli od terytorium USA zaledwie 150 kilometrów. Wyspa zamyka Zatokę Meksykańską, jest więc kluczowa dla kontroli ważnych dla Stanów Zjednoczonych szlaków morskich. John Quincy Adams, prezydent USA, przypisał Kubie „takie znaczenie w całości naszych interesów narodowych, z jakim nie da się porównać żadnego innego terytorium”. Pod koniec XIX w. Amerykanom udało się przejąć kontrolę nad wyspą. Do rewolucji Fidela Castro władzę sprawowały tam co prawda kubańskie rządy, ale stacjonujące na wyspie amerykańskie wojska, a przede wszystkim korporacje kontrolujące większość kubańskiej gospodarki, zapewniały bardzo ścisłe więzy Kuby z potężnym sąsiadem.

Po przejęciu władzy w 1959 r. rząd Castro przystąpił do konfiskat i wywłaszczania majątku firm i obywateli amerykańskich – motywując to kubańskim interesem narodowym. USA odpowiedziały wstrzymaniem eksportu swoich towarów na Kubę i zlikwidowaniem importu cukru – fundamentu kubańskiej gospodarki. Wojna handlowa z USA pchała Kubę w strefę wpływów ZSRR. Eksport radzieckiej ropy i zakup cukru zaczęły stopniowo uzupełniać dostawy uzbrojenia.

ZSRR znajdował się w coraz gorszej sytuacji przed ewentualnym wybuchem wojny nuklearnej. Amerykańskie bazy rakietowe w Turcji i Japonii bezpośrednio zagrażały jego terytorium. W lipcu 1962 r. rozpoczął więc potajemny przerzut wojska i pocisków rakietowych z ZSRR na Kubę. Radziecki przywódca Nikita Chruszczow swoje motywy wyjaśnił w charakterystycznym dla siebie stylu – za pomocą anegdoty o człowieku, który musiał zamieszkać z kozą: początkowo przeszkadzał mu smród, ale w końcu musiał się do niego przyzwyczaić. Amerykańskie bazy wojskowe przy granicy bloku wschodniego były kozą dla ZSRR. Teraz Stany Zjednoczone miały mieć swoją kozę.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Autor jest historykiem, pracownikiem Centrum Myśli Jana Pawła II

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter