Co ma Kościół do gender?

ŚMIERTELNY EKSPERYMENT

Przytoczę dwa dramatyczne przykłady wcielania w życie tego typu pomysłów: Pierwszy to chłopcy, bliźniacy, Bruce i Brian, dzieci małżeństwa Reinerów, urodzone w 1965 roku, które stały się ofiarami pierwszego eksperymentu propagatora ideologii gender dr. Johna Moneya. Dr Money zaproponował zmianę płci jednego z tych chłopców, u którego w wyniku nieszczęśliwego wypadku został uszkodzony penis. Money przeprowadził operację prowadzącą do zmiany płci, a także poddał chłopca kuracji hormonalnej i edukacji seksualnej, mającej doprowadzić do zaakceptowania zmiany płci. Eksperyment skończył się tragicznie dla obu bliźniaków. Bruce, który był przedmiotem manipulacji i miał stać się Brendą, popełnił samobójstwo. Jego brat bliźniak, który cierpiał z powodu obserwowania tego eksperymentu, a także z powodu odczuwanego braku zainteresowania rodziców skupionych jedynie na dziecku poddawanemu szalonemu eksperymentowi – również popełnił samobójstwo.

Drugi przykład. W październiku 2013 roku w Belgii poddano eutanazji 44-letniego transseksualistę Nathana Verhelsta. Za powód swej decyzji podał cierpienia psychiczne spowodowane skutkami operacji dotyczących zmiany płci. Nathan Verhelst urodził się jako dziewczynka i otrzymał imię Nancy. Dziennikarz, który rozmawiał z Nathanem wieczorem w dniu poprzedzającym jego śmierć, pisze, że rodzice odrzucili go, bo chcieli mieć jeszcze jednego syna. „Byłem dziewczynką, której nikt nie chciał – opowiadał. – Moi bracia byli wychwalani pod niebiosa, a ja dostałem jedynie mały pokoik w kącie nad garażem; matka mówiła mi: Gdybyś tak była chłopcem…”. „Kiedy pierwszy raz zobaczyłam Nancy, moje marzenia rozpadły się w drobny mak. Była taka brzydka! Urodziłam straszydło” – wyznała matka. W latach 2009-2012 Nancy przechodzi trzy operacje zmiany płci. Kiedy po raz pierwszy po ostatniej operacji widzi w lustrze swoje ciało, już całkowicie męskie, czuje do niego wstręt. Podejmuje więc decyzję o poddaniu się eutanazji. Przed śmiercią zostawia matce list pożegnalny, w którym informuje ją, że w spadku zostawia jej pieniądze: „Sprezentuję Ci coś, czego chyba zupełnie się nie spodziewałaś: pieniądze na spłatę Twoich długów, żebyś jeszcze przez jakiś czas mogła korzystać z życia. Daję Ci je ze szczerego serca. Pomyśl czasem o tym, co mogłoby się wydarzyć, gdyby wszystko potoczyło się inaczej, gdybyś dała mi choć trochę miłości. Mam nadzieję, że będziesz żyła jeszcze długo”.

Gender to nie tylko ciepły feminizm, to także prawa reprodukcyjne, które niestety są elementem cywilizacji śmierci

„Śmierć Nancy nic dla mnie nie znaczy – przyznała matka. – Nie rozpaczam. Niczego nie żałuję. Nie mam wyrzutów sumienia. Nigdy nie było między mną a Nancy więzi, więc nie można jej było zerwać”.

Analizując nurt gender, ks. prof. Piotr Mazurkiewicz z Papieskiej Rady ds. Rodziny pisze w portalu wpolityce.pl: „Małżeństwo przedstawiane jest jako główne źródło cierpień kobiety, a macierzyństwo – jako podstawowa forma opresji. Przy takich założeniach rodzina jest przeżytkiem, z którym należy walczyć. Jest to rodzaj nowej utopii, która – zdaniem jej propagatorów – miałaby zapewnić człowiekowi pełną wolność i pełnię szczęścia”.

Literatura genderowska ostatnich lat nie pozostawia wątpliwości, że chodzi tu wprost o zniszczenie instytucji małżeństwa i rodziny. Temu właśnie ma służyć tworzenie alternatywnych modeli. Ideologia genderowa staje się w coraz większym stopniu podstawowym elementem programu współczesnych europejskich partii lewicowych, zajmując tam miejsce walki o interes klas upośledzonych. Dziś lewica nie upomina się już o sprawiedliwość społeczną, nie broni bezdomnych i bezrobotnych, lecz w imię ideologii gender dąży do kolejnej przebudowy społeczeństwa, tym razem w sferze kulturowej. Do stworzenia „nowego człowieka”, którego tożsamość nie będzie zależna od biologicznej płci, ale od swobodnego wyboru; anatomia – jak mówią – nie będzie już odgrywać żadnej roli.

POLSKA CZOŁÓWKA

Ważną rolę w promowaniu u nas praw reprodukcyjnych odgrywa Federacja na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, którą współzakładała wicemarszałek Sejmu Wanda Nowicka. Federacja zrzesza kilka organizacji. W tej grupie jest też Towarzystwo Rozwoju Rodziny (TRR), które jest oficjalną polską gałęzią największej międzynarodowej organizacji proaborcyjnej International Planned Parenthood. Do historii przeszła słynna wypowiedź Wandy Nowickiej z 1994 roku w Kairze podczas trzeciej konferencji ONZ poświęconej zagadnieniom ludnościowym: „Jesteśmy krajem katolickim, który na nieszczęście dla kobiet jest krajem papieża”.

Konferencja w Kairze miała wytyczyć plan działań społeczności międzynarodowej na następne 20 lat. Projekty dokumentów końcowych zakładały wdrażanie praw reprodukcyjnych. Wtedy właśnie Jan Paweł II bardzo zdecydowanie przeciwstawił się wpisaniu aborcji do dokumentów międzynarodowych jako tzw. gwarantowanej usługi zdrowia reprodukcyjnego.

W publikacji „Gender Mainstreaming. Jak skutecznie wykorzystać jego polityczny potencjał”, wydanej przez Heinrich Böll Stiftung, Ewa Rutkowska w artykule „Polityka równości płci w Polsce” jasno określa cele, które winny być realizowane w ramach Unii Europejskiej. Wśród wielu jest także postulat wdrażania praw reprodukcyjnych (aborcja, antykoncepcja, in vitro) oraz zapewnienie pełnego dostępu do edukacji seksualnej dla dziewcząt i chłopców. Warto podkreślić, że edukację w takim ujęciu należy rozumieć jako permisywną, sprzeczną z normami wychowania chrześcijańskiego.