Co dalej z rekrutacją?

Minister edukacji narodowej Dariusz Piontkowski

Po bardzo szerokiej informacji przedstawionej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w dyskusji zabierali głos liczni posłowie, przedstawiciele organizacji pozarządowych i reprezentanci związków zawodowych. Parlamentarzyści opozycji skupili się w swoich wypowiedziach na ostrej krytyce całej reformy edukacji (nazywanej przez niektórych z nich, czego zupełnie nie rozumiem, deformą) i przedstawianiem rekrutacji do ww. szkół jako swoistego Armagedonu, narażającego większość młodzieży i rodziców na olbrzymie stresy. Posłowie obozu rządzącego starali się, nie unikając mówienia o pewnych niedociągnięciach i zagrożeniach, pokazać obraz znacznie bardziej wyważony. Podkreślali, że dzięki zaangażowaniu samorządów terytorialnych, wspieranych przez kuratorów oświaty i dyrektorów szkół, rekrutacja przebiega zgodnie z planem i wszyscy absolwenci znajdą miejsca w szkołach o wybranym przez siebie profilu (ogólnokształcącym lub zawodowym).

Jedynym miastem, które nie potrafiło sprostać oczekiwaniom uczniów i ich rodziców jest Warszawa, co stwierdzam z wielką przykrością. Na podstawie docierających informacji prasowych, radiowych i telewizyjnych oraz wielu rozmów przeprowadzonych z osobami bezpośrednio tym procesem zainteresowanych, nasuwa się pytanie, czy nie jest to działanie zamierzone. Prowadzi wszak do paraliżu systemu edukacji i wywołania, kosztem naszych dzieci, kolejnych napięć społecznych. Na szczęście, dzięki wielu dyrektorom, nauczycielom i części warszawskich radnych, te ukryte cele nie zostaną zrealizowane. Ale wstyd pozostanie.

Panu prezydentowi stolicy Rafałowi Trzaskowskiemu i politykom hołdującym zasadzie: „Im gorzej, tym lepiej” przypominam, że zgodnie z biblijnym przesłaniem Armagedon kończy się zwycięstwem dobra nad złem. I tego uczniom, nauczycielom, rodzicom i wszystkim mającym na celu dobro wspólne gorąco życzę.