Była aktywistka feministyczna przeprasza katolików

W lutym 2013 roku wtargnęła topless do kultowej katedry Notre Dame w Paryżu, by wraz z innymi działaczkami feministycznymi świętować rezygnację Benedykta XVI i wykrzyczeć swoją nienawiść do Kościoła.

Niecałą dekadę później Stern stała się wiodącą postacią w walce z ekscesami tak zwanych „ruchów przebudzonych”, w szczególności ideologii transpłciowej.
W ostatnich latach walka ta doprowadziła ją do zdystansowania się od wielu jej byłych radykalnych sojuszników i do kwestionowania, jeden po drugim, postępowych dogmatów, które kiedyś służyły jej jako kompas moralny.

Ta intelektualna podróż doprowadziła ją do przedstawiena, w filmie opublikowanym na YouTube 31 października, w przeddzień Wszystkich Świętych, „szczerych przeprosin” wobec katolików zranionych jej częstymi publicznymi prowokacjami, gdy była aktywistką Femen w latach 2012-2015, „zwłaszcza podczas kampanii na rzecz małżeństw homoseksualnych”.

Jak wytłumaczyć taki zwrot?

Dla Stern przebudzenie zaczęło się pięć lat temu, kiedy przekonała się, że transpłciowość, która „nie tworzy, ale niszczy”, stanowi zagrożenie cywilizacyjne, które „wywodzi się z popędu śmierci i nienawiści do samej siebie”.

Był to podobny impuls, który ożywił ją, gdy zaatakowała religię katolicką kształtującą „historię, architekturę i zwyczaje” jej rodzinnej Francji.

Odrzucenie tego, pójście do Notre-Dame de Paris z krzykiem było sposobem na zniszczenie części Francji, co oznacza część mnie samej. W wieku 22 lat nie zdawałam sobie z tego sprawy

– mówi.

Wychowana w wierze katolickiej, ta zdeklarowana ateistka zachowuje instynktowną miłość do religijnego dziedzictwa swojego kraju. Rzeczywiście, ujawniła, że nigdy nie przestała kochać Notre Dame.

Pamiętam, że dzień po pożarze [w 2019 r.] poszłam płakać do kościoła. Ale czasami kochamy źle.

Walka o zachowanie obrzędów

Zauważając, że jej sprzeciw wobec transpłciowości uczynił ją patriotką, a następnie społeczną konserwatystką, Stern mówi, że jest przekonana, że Francja musi pozostać katolicka. W tym celu jej obrzędy religijne muszą być nadal utrzymywane przy życiu.

Obrzędy zbliżają nas do siebie. Uspokajają, czasem naprawiają i regulują nasze emocje; zakotwiczają nas w teraźniejszości, przypominając nam o tym, co było wcześniej

– kontynuuje.

I jest jeszcze coś: to, co jest poza nami. Wieże, które górują nad nami i zdobią nasze krajobrazy dźwiękowe. Majestat budynków. Cud wejścia do kościoła. Piękno. I wiara wierzących. Przepraszam, że to podeptałem.

Ten szacunek dla katolickich tradycji kraju jest dla niej tym ważniejszy, że ideologie, z którymi walczy, są następstwami transhumanizmu, w którym ludzie, podobnie jak demiurgowie, stają się swoimi własnymi twórcami.

Nie wierząc w Boga, w pewnych kwestiach ostatecznie dochodzę do tych samych wniosków, co katolicy

– stwierdziła. Stąd jej przekonanie, że bluźnierstwo, choć jest chronionym prawem we Francji na mocy ustawy z 1905 r. o rozdziale kościoła od państwa, »nie zawsze jest moralne«.

W dzisiejszych czasach modne jest oczernianie katolików i robienie z nich starofrancuskich idiotów, którzy nie zasługują na status istot ludzkich. W przeszłości wykorzystywałem ten klimat do niemoralnego działania, jednocześnie pomagając go wzmacniać. Szczerze za to przepraszam

– podsumowała Stern.

Źródło: The National Catholic Register, Solène Tadié, Ex-Femen Activist Who Desecrated Notre Dame Cathedral Apologizes to Catholics,  Blogs November 4, 2024.