72 lata temu zamordowano rotmistrza Witolda Pileckiego

Przed południem uczniowie z Zespołu Szkół Morskich w Gdańsku zapalili znicze i złożyli kwiaty przed pomnikiem rtm. Witolda Pileckiego przy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

W południe córka rotmistrza, Zofia Pilecka-Optułowicz, wraz z premierem Mateuszem Morawieckim złożyli kwiaty pod ścianą straceń w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie przy ul. Rakowieckiej, gdzie wykonano na Witoldzie Pileckim karę śmierci. Zaś tuż po południu z udziałem licznych delegacji instytucji państwowych i takżea Zofii Pileckiej-Optułowicz złożono kwiaty pod pomnikiem rotmistrza Witolda Pileckiego w Warszawie.

Głóenym elementem rocznicowych uroczystości będzie o godz. 21.30, dokładnie w godzinę wykonania na nim egzekucji, złożenie w jedenastu miastach przez przedstawicieli IPN hołdu rotmistrzowi zapalając znicze pamięci pod jego pomnikami.

W Warszawie przed murem dawnego więzienia przy ul. Rakowieckiej znicze pamięci zapalą m.in. córka rotmistrza, Zofia Pilecka-Optułowicz oraz wiceprezes IPN dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, który kieruje Biurem Poszukiwań i Identyfikacji. Będzie on także reprezentował IPN podczas uroczystości w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych, gdzie odsłonięta zostanie tablica pamiątkowa rtm. W. Pileckiego.

Dyrektor Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN Adam Siwek zapali znicz przed pomnikiem Rotmistrza przy al. Wojska Polskiego, w pobliżu domu, przed którym został aresztowany, a następnie zesłany do KL Auschwitz.

+++++

25 maja 1948 r. w warszawskim więzieniu na Mokotowie przeprowadzono egzekucję rtm. Witolda Pileckiego. Bezpośrednim wykonawcą wyroku był sierż. Piotr Śmietański, zwany "katem z Mokotowa". Rotmistrza zamordowano strzałem w tył głowy. Jego ciało zostało pogrzebane w nieznanym miejscu, prawdopodobnie na tzw. Łączce obok murów Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

W taki sposób zginął człowiek, którego brytyjski historyk Michael Foot zaliczył do grupy „sześciu najodważniejszych ludzi ruchu oporu podczas II wojny światowej”. Opinia Foota nie była przypadkowa i miała mocne uzasadnienie w działalności Pileckiego w latach 1939–1945, kiedy podejmował on zadania – wydawać by się mogło – niemożliwe do zrealizowania. W 1940 r. dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do Auschwitz, w celu zbierania informacji wywiadowczych na temat funkcjonowania obozu i organizowania w nim ruchu oporu. Z Auschwitz uciekł w 1943 r. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Aresztowany został po wojnie w maju 1947 r.