500 zł dla niesamodzielnych

Organy rentowe, w tym ZUS, wciąż przyjmują wnioski o świadczenie uzupełniające. Mogą się o nie starać osoby, które są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Ważne jest jednak to, żeby niezdolność ta została stwierdzona przez lekarza orzecznika. Jeśli więc dana osoba nie ma takiego orzeczenia, to powinna dołączyć do wniosku zaświadczenie o stanie zdrowia od swojego lekarza wraz z dokumentacją medyczną, która może mieć znaczenie dla sprawy. Lekarz orzecznik wyda wtedy orzeczenie na podstawie załączonej dokumentacji lub dodatkowo zbada wnioskującego. Jeśli ktoś dysponuje natomiast wspomnianym orzeczeniem, to spełnia już wymaganie. Dodatkowo, jeżeli jest ono w posiadaniu ZUS, to nie trzeba go przedkładać.

Jakie orzeczenia potwierdzają niezdolność do samodzielnej egzystencji? Są to:

- orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Świadczenie przysługuje osobom pełnoletnim mieszkającym legalnie na terenie Polski, a więc zarówno obywatelom Polski, jak i cudzoziemcom, którzy legalnie przebywają na terenie naszego kraju.

WYSOKOŚĆ ŚWIADCZENIA

Niezwykle ważne jest także kryterium finansowe. Chodzi o sumę świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, które obecnie pobiera dana osoba. Jeżeli suma nie przekroczy 1272,08 zł brutto, to świadczenie uzupełniające wynosi 500 zł, czyli maksymalną wysokość. Natomiast w sytuacji, w której przekroczy 1272,08 zł, ale nie osiągnie 1772,08 zł, będzie odpowiednio niższe (złotówka za złotówkę). Aby w ogóle przyznać świadczenie, suma nie może być wyższa niż 1772,08 zł.

Do kwoty limitu wliczane są przede wszystkim świadczenia emerytalno-rentowe wypłacane przez ZUS, KRUS i inne organy emerytalno-rentowe. Do tej grupy zaliczają się również świadczenia z pomocy społecznej o charakterze innym niż jednorazowe, np. zasiłki stałe. Uwzględnia się też świadczenia wypłacane przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych.

Do sumy świadczeń nie wlicza się jednak np. kwoty renty rodzinnej przyznanej dziecku, które stało się całkowicie niezdolne do pracy przed ukończeniem 16. roku życia lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25. roku życia. Nie zaliczają się do nich również świadczenia o charakterze jednorazowym, np. jednorazowy zasiłek z pomocy społecznej czy zasiłek pogrzebowy, a także dodatki i świadczenia wypłacane razem ze świadczeniami (np. emeryturą lub rentą) na podstawie przepisów szczególnych, np. dodatek i zasiłek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, dodatek kombatancki czy ryczałt energetyczny.

GDZIE ZŁOŻYĆ WNIOSEK?

Wniosek o świadczenie trzeba zgłosić w tzw. organie właściwym, czyli tam, gdzie dana osoba jest uprawniona do świadczenia emerytalno-rentowego. W ZUS formularz składa się w oddziale właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Można zrobić to także w dowolnej placówce ZUS. Wtedy urzędnicy przekażą wniosek do właściwego oddziału. Wniosek powinien trafić do ZUS także od osób, które nie pobierają jeszcze żadnych świadczeń emerytalno-rentowych, oraz tych pobierających je w innym organie, ale którym ZUS wypłaca dodatek pielęgnacyjny.

W czasie trwania stanu zagrożenia epidemią COVID-19 urząd zachęca, aby rozważyć złożenie wniosku bez osobistego stawienia się w urzędzie. Dokumenty można przekazać elektronicznie przez PUE ZUS. Osoby, które chcą wysłać je pocztą, mogą pobrać formularz ESUN ze strony zus.pl i wypełnić go po wydrukowaniu.

Wniosek jest również dostępny w salach obsługi klienta ZUS. Nie trzeba składać go osobiście. Może to zrobić przedstawiciel ustawowy, pełnomocnik albo opiekun faktyczny. W przypadku osobistego stawienia się istnieje możliwość ustnego złożenia wniosku. Wtedy pracownik ZUS spisze protokół. Trzeba jednak podać wówczas wszystkie niezbędne informacje, aby ZUS mógł przyznać świadczenie oraz ustalić jego wysokość.

ZUS wyda decyzję w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do jej wydania. Okolicznością taką może być wydanie orzeczenia w sprawie niezdolności do samodzielnej egzystencji przez lekarza orzecznika.