Zatrudnienie sezonowe

Koszty, które ponosi pracodawca w związku z zatrudnieniem pracownika niezależnie od rodzaju umowy o pracę, są takie same. Nie ma znaczenia, czy umowa dotyczy wykonania pracy sezonowej, czy stałego zatrudnienia. Do każdych 10 złotych wypłaconego wynagrodzenia pracodawca musi dołożyć kolejne około 7 złotych obowiązkowych kosztów.

Z tych powodów zwłaszcza przy pracach sezonowych poszukuje się alternatywnych form zatrudnienia. Są one korzystne przede wszystkim dla młodych osób, które jeszcze się uczą i nie są dyspozycyjne w pełnym zakresie, poza tym nie chcą wiązać się umową na dłuższy okres. Osoby te często po prostu chcą zarobić na wakacje czy uzyskać nowe doświadczenie zawodowe, które wykorzystają w późniejszej pracy. Status studenta albo ucznia w jednym przypadku uprawnia do skorzystania ze zwolnienia ze składek ZUS. Chodzi o osoby, które uczą się i nie ukończyły 26 lat. Zleceniodawca nie musi również zgłaszać takiej osoby do ZUS.

Osoby takie mogą korzystać ze zwolnienia pod warunkiem zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia. Forma ta sprawdza się przy prostych pracach, kiedy do wykonania jest konkretne zadanie niewymagające bezpośredniego nadzoru. Proste uporządkowanie dokumentów albo zastąpienie pracownika przy niektórych jego zadaniach będzie uzasadniało zawarcie umowy zlecenia zamiast umowy o pracę.

Zatem wakacyjne zatrudnienie studenta jest dla obydwu stron korzystne. Studenci mają ubezpieczenie zdrowotne albo z tytułu bycia członkiem rodziny, albo z tytułu uczenia się, mogą więc korzystać z bezpłatnej opieki lekarskiej.

Prawo do korzystniejszego naliczenia wynagrodzenia obejmuje wyłącznie zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia. W takim przypadku zleceniodawca do wypłaconego wynagrodzenia doliczy tylko zaliczkę na podatek dochodowy. Za każde 10 złotych zaliczka wyniesie około 2 złotych i na tym koszty pracodawcy się kończą.

Nie każda sytuacja uprawnia jednak do zawarcia umowy zlecenia, trzeba pamiętać, że forma ta nie może powodować obchodzenia przepisów o zatrudnieniu. Zatem wykonywanie pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym za wynagrodzeniem, niezależnie od tego, jaką umowę strony zawrą, będzie pracą na podstawie umowy o pracę. Zleceniobiorca – pracownik będzie mógł zatem wystąpić o ustalenie, że łączy go umowa o pracę z wszystkimi konsekwencjami.

Edyta Pisarczyk Autorka jest aplikantką radcowską Idziemy nr 31 (360), 29 lipca 2012 r.