Osoba niepełnosprawna lub osoba, która ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, może wydatki na rehabilitację albo wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych odliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym.
fot.pixabay.com / CC0
Osoba niepełnosprawna powinna legitymować się orzeczeniem o niepełnosprawności. Wydatki te można odliczyć w zeznaniu podatkowym, do którego dołącza się formularz PIT/O.
Podatnik może odliczyć tylko te wydatki, które faktycznie poniósł i które ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Wydatki uprawniające do odliczeń dzielą się na wydatki nielimitowane (odliczyć można pełną kwotę) albo wydatki limitowane (odliczyć można kwotę do wysokości wskazanego w ustawie limitu).
Do wydatków nielimitowanych należą te poniesione m.in. na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Można do nich zaliczyć również wydatki na opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa, czy np. opłacenie tłumacza języka migowego. To nie wszystkie wydatki, które można uwzględnić w zeznaniu podatkowym.
Do wydatków limitowanych zalicza się m.in. te poniesione na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 lat – maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280,00 zł. Również do wydatków limitowanych zalicza się te poniesione na leki, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo. Odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100,00 zł. To również nie wszystkie wydatki, które można odliczyć w zeznaniu podatkowym.
Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów, które potwierdzają ich poniesienie. Może to być np. faktura, rachunek, dowód wpłaty na poczcie lub potwierdzenie przelewu bankowego, o ile wynika z nich, kto, kiedy, komu, ile oraz za co zapłacił. Dokumentów tych nie dołącza się do rozliczenia. Podatnik powinien je jednak przedstawić na żądanie urzędu skarbowego.
Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesione w roku podatkowym na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) podatnika można uznać wydatki na paliwo oraz inne wydatki związane z utrzymaniem tego samochodu, jak np. wydatki na jego naprawę, wymianę opon czy ubezpieczenie.
Jeżeli podatnik otrzymał już refundację poniesionych kosztów, np. z PFRON, to nie może skorzystać z odliczenia tych samych wydatków w rocznym zeznaniu podatkowym.