Po wyczerpaniu zasiłku chorobowego osobie nadal niezdolnej o pracy przysługuje świadczenie rehabilitacyjne – jeżeli dalsze leczenie rokuje odzyskanie zdolności do pracy.
fot. pixabay.com/CC0
Po wyczerpaniu zasiłku chorobowego osobie nadal niezdolnej o pracy przysługuje świadczenie rehabilitacyjne – jeżeli dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Czas pobierania świadczenia to okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż łącznie 12 miesięcy.
O prawie do świadczenia decyduje lekarz orzecznik ZUS po przeprowadzeniu badania. Od tego orzeczenia ubezpieczonemu przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS. Termin ten wynosi 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Jeśli sprzeciw zostanie wniesiony po upływie tego czasu, nie podlega rozpatrzeniu przez komisję lekarską.
Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz do urlopu dla poratowania zdrowia.
Wysokość świadczenia jest zróżnicowana. Za okres pierwszych trzech miesięcy wynosi 90 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, 75 proc. za pozostały okres, a jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży – 100 proc. Dla celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia podlega waloryzacji.
Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż trzy miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż sześć miesięcy oraz dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej sześć miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.
Pracownik po zaprzestaniu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego najczęściej nie pozostaje już w stosunku pracy, z wyjątkiem sytuacji, gdy świadczenie rehabilitacyjne było pobierane przez okres krótszy niż trzy miesiące, a pracownik był zatrudniony co najmniej sześć miesięcy u danego pracodawcy. Pracodawca powinien zatem w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, jeżeli zgłosi on swój powrót do pracodawcy niezwłocznie po wyczerpaniu świadczenia rehabilitacyjnego, choćby nastąpiło to po upływie sześciu miesięcy od rozwiązania stosunku pracy.
Ponowne zatrudnienie pracownika, który wcześniej pobierał świadczenie rehabilitacyjne, możliwe jest więc w razie łącznego spełnienia trzech warunków: były pracownik zgłosi zamiar powrotu do pracy; zgłoszenie zamiaru powrotu do pracy następuje niezwłocznie po wyczerpaniu świadczenia rehabilitacyjnego; pracodawca dysponuje wolnymi miejscami pracy odpowiadającymi kwalifikacjom pracownika.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
