Ulgi podatkowe dla niepełnosprawnych

Orzeczenie o niepełnosprawności lub jej stopniu przydaje się m.in. przy rozliczeniu z urzędem skarbowym. Wydatki, które osoba niepełnosprawna ponosi w związku ze swoją niepełnosprawnością, można bowiem odliczyć przy rozliczeniu rocznym z podatku.
Kolejne rozliczenie z urzędem skarbowym dopiero w przyszłym roku, jednak już teraz warto wiedzieć, które wydatki można odliczyć i jak je udokumentować. Urząd ma bowiem prawo zażądać dokumentów potwierdzających prawo do ulgi.

ORZECZENIE O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

Do odliczenia przede wszystkim konieczne jest posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, legitymowanie się decyzją przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną. Natomiast w przypadku dzieci, które nie ukończyły 16 lat, konieczne jest orzeczenie o niepełnosprawności.

ODLICZENIE OD PODSTAWY

Od podstawy naliczenia podatku osoby niepełnosprawne mają prawo do odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Zatem podatnik uprawniony do ulgi podstawę naliczenia podatku ma prawo pomniejszyć o poniesione w roku kalendarzowym wydatki związane z niepełnosprawnością – własną lub domownika. Spowoduje to mniejszą podstawę opodatkowania, a w konsekwencji – niższy podatek. Chodzi o wydatki z danego roku podatkowego. Może to zrobić zarówno podatnik będący osobą niepełnosprawną, jak i podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Są nimi współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekroczą kwoty 9120 zł.

RODZAJE WYDATKÓW

Katalog wydatków jest szeroki i można go podzielić na kilka grup. Są to wydatki związane zarówno z adaptacją i wyposażeniem mieszkań, samochodów, sprzętów wykorzystywanych do rehabilitacji, jak i zakup wydawnictw i materiałów/pomocy szkoleniowych. Ponadto do kwoty 2280 zł można odliczyć wydatki przeznaczone na przewodników osoby niepełnosprawnej albo osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu, wydatki na psa asystującego, a także na opłacenie tłumacza języka migowego. Odliczeniu podlegają również wydatki na opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się Orzeczenie o niepełnosprawności lub jej stopniu przydaje się m.in. przy rozliczeniu z urzędem skarbowym. Wydatki, które osoba niepełnosprawna ponosi w związku ze swoją niepełnosprawnością, można bowiem odliczyć przy rozliczeniu rocznym z podatku. oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa (znaczny stopień) oraz na leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo). Odliczyć można także wydatki na różnego rodzaju przejazdy związane z rehabilitacją i odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne, zarówno karetką, jak i innego rodzaju transportem, a ponadto wydatki na dojazdy rehabilitacyjne samochodem.

TURNUSY REHABILITACYJNE

Ulga przysługuje na odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładach leczniczych i rehabilitacyjnych oraz na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży do 25 lat, a także na wyjazdy na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych do 25 lat.

INNE ŹRÓDŁA DOFINANSOWANIA

Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych jest sfinansowanie ich z własnych środków podatnika. Zatem nie można ich odliczyć od dochodu, jeżeli zostały sfinansowane/dofinansowane ze środków ZFRON, zakładowego funduszu aktywności, PFRON lub ze środków NFZ, ZFŚS albo zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli wydatki na te cele zostały sfinansowane/dofinansowane tylko w części z innych funduszy, podatnik ma prawo do odliczenia różnicy pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną/dofinansowaną lub zwróconą.

DOKUMENTOWANIE WYDATKÓW

Wydatków na przewodników, psy asystujące oraz używanie samochodu do przewozów na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne podatnik nie musi dodatkowo dokumentować. Może zatem od dochodu odliczyć pełną kwotę wyznaczonego limitu, jeżeli takie koszty poniósł. Podatnik musi jednak pamiętać, że na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej ma obowiązek przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. Chodzi o wskazanie z imienia i nazwiska osoby, którą opłacono w związku z pełnieniem przez nią funkcji przewodnika, okazanie certyfikatu potwierdzającego status psa asystującego czy dokumentu potwierdzającego zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych. W każdym przypadku warto zadbać o uzyskanie faktury, rachunku opiewającego na wykonanie usługi lub zakup sprzętu. A jeżeli jest to niemożliwe – chociaż zaświadczenia. Urząd skarbowy nie będzie miał wtedy podstaw do kwestionowania odliczonych wydatków.

Poradnik przygotowany przez Legionowskie Stowarzyszenie "Amicus", dofinansowany przez Zarząd Województwa Mazowieckiego

Idziemy nr 43 (372), 21 października 2012 r.