Tętniak serca powstaje na ogół jako powikłanie rozległego zawału serca.
fot.pixabay.com
Jeden z Czytelników „Idziemy” pyta czym jest tętniak serca, jak się go bada i leczy.
Tętniak serca powstaje na ogół jako powikłanie rozległego zawału serca. Jest to uwypuklenie zwykle ściany przedniej lewej komory serca, pojawia się w miejscu blizny po zawale serca. Zamiast prawidłowo kurczącego się mięśnia pojawia się tkanka łączna, tak jak w bliźnie. Ten obszar serca nie tylko się nie kurczy, ale na skutek ruchu sąsiednich obszarów może ulec rozciąganiu, a z czasem uwypukleniu.
Tętniak serca po zawale nie pojawia się nagle, ten proces trwa. Dlatego tak ważna jest systematyczna opieka kardiologa po zawale serca. Kardiologa, bo tylko on może zlecić dokładniejsze badania. Powstawanie tętniaka mogą sugerować już zmiany w badaniu EKG, jednak rozpoznanie stawia się na podstawie badania echokardiograficznego (echo). Tętniak będzie widoczny także w badaniu MRI (rezonans magnetyczny) czy w CT (tomografii komputerowej), są one jednak mniej dostępne. Pacjent z tętniakiem serca może nie odczuwać żadnych dolegliwości. Objawami niepokojącymi są zaburzenia rytmu, gorsza tolerancja wysiłku, duszność czy ból w klatce piersiowej. Nagłe pęknięcie tętniaka zdarza się rzadko, ale rokowania są wówczas bardzo złe.
Pacjent z tętniakiem serca powinien być pod opieką kardiologa. Podstawowym sposobem leczenia jest operacja kardiochirurgiczna polegająca na usunięciu tętniaka. To poważna operacja. Decyzja o sposobie leczenia jest zawsze indywidualna. Czasem kardiolog decyduje się na wykonywanie kontrolnych badań echo, aby ocenić ryzyko pęknięcia, zobaczyć, czy tętniak się nie powiększa, czy jego ściany nie stają się cieńsze. Pomocne są także inne badania, oceniające ryzyko powikłań takich jak zaburzenia rytmu czy objawy niewydolności krążenia.
Istnieje jeszcze inny tętniak w sercu, to tętniak przegrody międzyprzedsionkowej. Brzmi groźnie, a zwykle nie jest groźny. Jest pozostałością tzw. otworu owalnego. To otwór, który w okresie życia płodowego umożliwia przepływ krwi między przedsionkami. Dzięki niemu dziecko w łonie matki otrzymuje utlenowaną krew. W chwili porodu, wraz z pierwszym oddechem, a właściwie pierwszym krzykiem dziecka otwór zamyka się, jest już niepotrzebny. Zdarza się jednak czasem, że otwór owalny nie zarasta całkowicie. Może pojawić się uwypuklenie błony w stronę prawego przedsionka, nazywane tętniakiem. U takich pacjentów wykonuje się badanie echo przezprzełykowe (w klasycznym badaniu echo może nie być widoczny), aby ocenić, czy istnieje przeciek między przedsionkami; jeśli istnieje, potrzebna jest interwencja kardiochirurgiczna. Polega ona na zamknięciu przecieku „łatką”, którą wprowadza się do serca przez cewnik. Rokowanie jest dobre.
Obecnie badanie echokardiograficzne serca u pacjentów po zawale serca wykonywane jest rutynowo nawet wielokrotnie, jeśli jest taka potrzeba. Dlatego szansa, żeby żyć z nierozpoznanym tętniakiem serca, jest mała.
Większym problemem może być tętniak występujący w naczyniach, ale o tym za tydzień.
Co? Gdzie? Kiedy?
