Uchyłki jelita grubego rozpoznawane są coraz częściej.
fot.pixabay.com/CC0
Uchyłki jelita grubego rozpoznawane są coraz częściej. Po pierwsze, rzeczywiście występują częściej i stają się chorobą cywilizacyjną, związaną z trybem życia i sposobem odżywiania. Po drugie, częściej wykonywane są badania. Uchyłki jelita grubego nierzadko rozpoznaje się przypadkowo, w trakcie rutynowych badań – najczęściej kolonoskopii, wlewu doodbytniczego, badania tomograficznego czy rezonansu magnetycznego jamy brzusznej.
Uchyłki to jakby niewielkie (do centymetra głębokości) kieszonki w jelicie, a w szczególności w esicy. Esica stanowi część jelita grubego po lewej stronie brzucha; jest zagięta, stąd nazwa. Uchyłki mogą być pojedyncze, może też być ich nawet kilkadziesiąt. Liczba zwiększa się z wiekiem. U osób po 60. roku życia uchyłki stwierdza się u blisko 60 proc. pacjentów, u starszych jeszcze częściej.
Dieta ubogoresztkowa jest najczęstszą przyczyną powstawania uchyłków. Pasaż jelitowy jest wówczas wydłużony, zmniejszona jest ilość mas kałowych. Powoduje to nasilenie skurczów jelita, wzrost ciśnienia w jelicie i wypychanie jego błony śluzowej. Uchyłki powstają częściej u osób skłonnych do zaparć, istnieje też genetyczna predyspozycja. Wpływ mają także zaburzenia flory bakteryjnej.
W większości przypadków uchyłki nie dają dolegliwości. Jeśli pojawiają się objawy, mówimy o chorobie uchyłkowej jelita grubego. Najczęstsze objawy to bóle brzucha, częste wzdęcia, zaburzenia rytmu wypróżnień (na zmianę biegunka lub zaparcie). Może dojść do zapalenia uchyłków. Pojawia się wówczas silny ból brzucha w lewym dolnym kwadracie; pacjent jest w stanie bardzo dokładnie, jednym palcem wskazać, gdzie boli. Może pojawić się gorączka. W badaniach krwi występują podwyższone parametry zapalne. Powikłaniem może być krwotok, perforacja, ropień. Jeśli pojawi się zapalenie, konieczne jest zastosowanie antybiotyków.
W zależności od stopnia nasilenia choroby inne będzie postępowanie. Nie można jej jednak wyleczyć. Celem jest zmniejszenie objawów i leczenie stanów zapalnych. Leczenie chirurgiczne wykonywane jest tylko w przypadku groźnych powikłań. Usunięcie części jelita, w którym znajdują się uchyłki, nie zapobiega powstaniu uchyłków w innym miejscu.
Przede wszystkim proponuję profilaktykę, czyli stosowanie diety zawierającej błonnik, szczególnie ten zawarty w warzywach i owocach, wypijanie dużej ilości płynów, troskę o prawidłową florę bakteryjną w jelitach. Obecnie pojawiają się suplementy diety ułatwiające regenerację nabłonka jelitowego. Zaleca się także zwiększenie aktywności fizycznej. Te same zalecenia dotyczą osób, u których stwierdzono już uchyłki. Przy niewielkich, nawracających dolegliwościach poza wcześniej wymienionymi zaleceniami należy zaprzestać palenia, nie spożywać czerwonego mięsa ani alkoholu, ważna jest normalizacja ciężaru ciała. Przy ciężkim zapaleniu dieta musi być zupełnie inna: produkty lekkostrawne, półpłynne i płynne, aż do ustąpienia dolegliwości. Czasem konieczna jest hospitalizacja.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
