Pocenie się, szczególnie nadmierne, nie tylko jest nieprzyjemne, lecz także może mieć inne konsekwencje – przyczyniać się do rozwoju infekcji bakteryjnych lub grzybiczych oraz do powstawania wysypek.
fot. Unsplash.com
Znacznie groźniejsze bywają zaburzenia psychiczne wynikające z unikania kontaktów z ludźmi, w skrajnych przypadkach może dochodzić do depresji. Ten problem dotyczy szczególnie ludzi młodych, u których emocje i lęki szczególnie nasilają aktywność gruczołów potowych.
Istnieje wiele metod pozwalających w znacznym stopniu złagodzić objawy. Przede wszystkim higiena! Istotną rolę odgrywa ubranie. Polecam zakładanie luźnej odzieży wykonanej z naturalnych materiałów, a buty najlepiej, aby były skórzane. Nie bez znaczenia jest też temperatura w pomieszczeniu, w którym przebywamy.
W przypadku nadmiernego pocenia się można stosować środki działające miejscowo. Należą do nich dezodoranty i antyperspiranty. Dezodoranty nie zmniejszają pocenia, ale dzięki działaniu przeciwbakteryjnemu zmniejszają nieprzyjemny zapach. Antyperspiranty hamują wydzielanie potu. Zawierają na ogół sole glinu. Preparaty z chlorkiem glinu nazywane są blokerami potu. Są dostępne w postaci aerozolu, kremu czy żelu. Mechanizm ich działania polega na blokowaniu ujść przewodów gruczołów potowych. Działanie widać dopiero po kilku dniach. Trzeba pamiętać, że środki zmniejszające wydzielanie potu mogą dawać odczyny alergiczne.
Inną metodą leczenia są preparaty stosowane ogólnie. Są to leki antycholinergiczne, które blokują unerwienie gruczołów potowych. Jednak ze względu na liczne działania uboczne stosowane są bardzo rzadko.
W działaniu ogólnym pomocne są zioła, szczególnie szałwia lekarska, stosowana w postaci naparów, wyciągów, a także miejscowo w postaci okładów z liści. W postaci naparu można stosować również skrzyp polny i pokrzywę. Przy poceniu dłoni i stóp ulgę przynosi moczenie kończyn w naparze z kory dębu. Za to koper włoski redukuje nieprzyjemną woń potu.
Przy poceniu rąk, stóp i dołów pachowych za najskuteczniejszą metodę wielu specjalistów uważa ostrzykiwanie tych okolic toksyną botulinową. Dochodzi wówczas do zablokowania nerwów aktywujących gruczoły potowe. Zabieg jest skuteczny przez około pół roku, czasem dłużej. Potem można go powtarzać.
Bardziej inwazyjną metodą jest sympatektomia, czyli przecięcie lub zniszczenie włókien nerwowych pobudzających gruczoły potowe, szczególnie dłoni. Jeszcze bardziej inwazyjną metodą jest usunięcie gruczołów potowych za pomocą lasera, uszkodzenie gruczołów przy użyciu mikrofal czy jonoforeza, w której dochodzi do porażenia prądem kanałów jonowych w gruczołach potowych. Metody te stosowane są rzadko.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
