Kaloria nierówna kalorii

fot. Barbara Wiśniowska/Idziemy

Po ogrodzie biegały wiewiórki, sójki i żaby. Dzieci dostały się do dwóch przedszkoli, musiałam dokonać wyboru. Jedno miało piękny budynek i plac zabaw. Poszłam na rozmowę z panią dyrektor. Wszystko, co opowiadała, mnie zachwycało.

– A co dzieci jedzą? – zapytałam na koniec.

Na śniadanie zazwyczaj chleb z masłem, na obiad... – ale ja już dalej nie słuchałam.

W drugim przedszkolu jadłospis wisiał w szatni. Tego dnia na drugie śniadanie miała być pomarańcza z bazylią, a do popicia obiadu kompot z truskawek i tymianku. Obok spisano przysłowie: „Jedno jabłko dziennie trzyma lekarza z dala od ciebie”. To zaważyło na wyborze przedszkola. Mieściło się w starym budynku, plac zabaw był skromny, ale jadłospis królewski. Ta chwila sprawiła, że zaczęłam interesować się ciekawymi smakami. Potrawy wcale nie muszą być skomplikowane i długo się gotować, żeby były pyszne. Czasem wystarczy zmiksować dwa pasujące składniki na surowo.

W przedszkolach kalorie muszą się zgadzać. W niektórych dzieci są karmione pustymi kaloriami. W naszym kalorie były wypełnione także witaminami.

Dziś, po ośmiu latach, przyglądam się naszej rodzinie. Porównuję czas przed i po wyprowadzce. W Warszawie, w biegu, przekąszaliśmy rano jakąś kaszkę błyskawiczną. W pracy pożerałam słodkie drożdżówki i zagryzałam czekoladą. Co trzy tygodnie regularnie biegliśmy do lekarza z zapaleniem oskrzeli, dostawaliśmy nowy antybiotyk i słodzone syropy. Dziwiła mnie regularność, z jaką przychodzą choroby. Teraz nie chorujemy. Co się zmieniło? Powietrze, ale zwłaszcza dieta. Już pamiętam, żeby trzymać się z dala od pustych kalorii.

Idziemy nr 26 (766), 28 czerwca 2020 r.