Z Norwida

Czytelnikom "Idziemy" przypominam kilka myśli Cypriana Norwida w przededniu 190. rocznicy urodzin poety. Cierpieć – nie jest to gnuśnieć, ale w znanym kierunku ze świadomością rzeczy dążyć;

Cisza – jest głosów zbieraniem;

Co prawdą jest – jest nią w obrocie planet na niebiesiech, i w ziarnku piasku, i w sercu, i w kieszeni, i wszędzie – inaczej to żarty!;
„Cóż wiesz o pięknem?”
„Kształtem jest Miłości”;

Człowiek jest natury pielgrzymiej;

Człowiek jest to kapłan bezwiedny i niedojrzały;

Człowiek na to przychodzi na planetę, ażeby dał świadectwo prawdzie;

Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala,
Czy ten, co mowić o tym nie pozwala?;

Dzieje pozornie są zamęt,
Gdy w gruncie są siłą i ładność szeroka!;

Dzikość bowiem stąd pochodzi,
Że się jest jednostronnym;

Gorzki to chleb jest Polskość…;

Jest pewna porcja utylitarności, która jest warunkiem piękna;

Jesteśmy żadnym społeczeństwem. Jesteśmy wielkim sztandarem narodowym;

Kraj! – gdzie każdy czyn za wcześnie wschodzi,
Ale książka każda – za późno!;

Naród składa się nie tylko z ducha, który się rożni z innymi, ale i z tego, co łączy;

Naród, tracąc przytomność – traci obecność – nie jest – nie istnieje…;

Nie dość prawdy się dorobić, trzeba ją jeszcze obrobić, i obronić, i piersiami zastawić, i pieczęć swą położyć na jej piersiach;

Nie ma mienia bez sumienia;

Nie miecz, nie tarcz – bronią Języka
Lecz – arcydzieła;

Nie trzeba kłaniać się Okolicznościom,
A Prawdom kazać, by za drzwiami stały;

Nie umiemy się różnić pięknie i mocno;

Niecierpliwość w rzeczach narodowych jest rozdarciem historii;

Niewola – jest to formy postawienie
Na miejsce celu;

Ojczyzna jest to wielki-zbiorowy-Obowiązek;

O! Nie skończona jeszcze Dziejów praca,
Nie-prze-palony jeszcze glob sumieniem!;

Oryginalność jest to sumienność wobec źródeł;

Piękno na to jest, by zachwycało
Do pracy – praca, by się zmartwychwstało;

Piętnem globu tego – niedostatek;

Prawda? – nie jest przeciwieństw miksturą;

Przedwieczny w człowieku przez się działa, ale w historii przez człowieczość;

Przeszłość – jest to dziś, tylko cokolwiek dalej;

Przyszłość: korektorka wieczna;

Słowo jest czynu testamentem;

Tylko Bóg i parlamentarny system Europę dzisiejszą ocalić potrafią od upadku w anty-cywilizacyjny kataklizm;

wolność?... jest to celem przetrawienie
Doczesnej formy. Oto wyzwolenie!...;

wszelka Miłość bez wcielenia
Jest upiornym myśleniem myślenia;

wszystko bierze żywot z ideału;

Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie,
Dwie tylko: poezja i dobroć… i więcej nic…


Tych kilka myśli Cypriana Norwida przypominam czytelnikom „Idziemy” w przededniu 190. rocznicy urodzin poety. A mieszkańców Warszawy zapraszam na Dni Norwidowskie na Białołęce (23-25 września; szczegóły na stronie: www.ziarnaocalenia. pl).


dr Tomasz Korpysz
Idziemy nr 38 (315), 18 września 2011 r.