Językowe obserwacje z SOR-u

fot. Pavel Danilyuk | pexels.com

Czas oczekiwania na lekarza, a później na wyniki badań zabijałem, czytając różnego rodzaju napisy.

Znalazłem typowe błędy interpunkcyjne (np. brak przecinka między członami zdania złożonego: Jeżeli jesteś kobietą w ciąży koniecznie poinformuj o tym podczas rejestracji, ale też np. niepotrzebne przecinki: Informujemy, że w trosce o Państwa bezpieczeństwo, wprowadzamy system wstępnej oceny medycznej, polegający na nadaniu kodu medycznego, każdemu z pacjentów w zależności od stopnia zagrożenia zdrowotnego), a nawet jeden ortograficzny (brak kropki po skrócie dr zastępującym odmienioną formę wyrazu doktor (Uwagi i propozycje można składać do ordynatora dr Jana Kowalskiego – imię i nazwisko fikcyjne).

Znalazłem też kilka interesujących błędów i usterek innego typu. Oto np. na ulotce z poradami, jak się zachować podczas spotkania z agresywnym psem, a także co robić po ugryzieniu przez takiego psa, na czerwonym tle umieszczono napis: „UGRYZŁ! CIEBIE! PIES!”. Intencją autorów było to, żeby przykuć uwagę odbiorców, ale nadmiar wykrzykników wcale nie pełni tej funkcji, a przy tym jest dezorientujący, ponieważ wykrzyknik zwykle kończy jakąś emocjonalną wypowiedź. Poza tym, skoro miał to być nagłówek wprowadzający informacje, co należy zrobić, to na końcu tego zdania oczekiwalibyśmy znaku zapytania. Poza wszystkim popełniono tu jeszcze jeden błąd: niewłaściwie użyto długiej formy zaimka „ty”. Przypomnę, że formę taką należy stosować na początku zdań (np. Mnie się wydaje, że jest inaczej; Tobie nigdy nic się nie podoba), w środku zaś powinno się używać formy krótkiej (Wydaje mi się, że jest inaczej; Nigdy nic ci się nie podoba). Formy długie w środku lub na końcu zdania stosujemy tylko wówczas, gdy pada na nie akcent (np. Kupiłem to tobie, a nie jemu; Wybieram jego – ze wskazaniem na osobę).

Wśród ogłoszeń i napisów, które przestudiowałem, były też takie, których nie analizowałem pod kątem poprawności językowej, lecz które po prostu czytałem z zaciekawieniem, ponieważ były dla mnie nie w pełni zrozumiałe lub wręcz zupełnie nieczytelne. Na pewnych drzwiach zobaczyłem tabliczkę: „Pomieszczenie dekontaminacji”. Znałem, rzecz jasna, pojęcie kontaminacji w językoznawstwie, ale ten kontekst wcale nie pomagał. Jak się okazało, dekontaminacja to proces, który polega na usunięciu i unieszkodliwieniu substancji potencjalnie toksycznych i niebezpiecznych dla zdrowia, takich jak chemikalia, materiały radioaktywne i zanieczyszczone biologicznie.

O kolejnym językowym odkryciu ze szpitala – za tydzień.