29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Zostań przy swoim

Ocena: 0
507

Kościół nie nakazuje ani nie zakazuje zmiany nazwiska. Każdy człowiek ma tu wolność

Jeśli kobieta się rozwodzi, to dlaczego często nie zmienia nazwiska na panieńskie? Jak nie chce męża, to nie powinna chcieć jego nazwiska. Czy Kościół tego zakazuje?

 

Kościół nie nakazuje ani nie zakazuje zmiany nazwiska. Każdy człowiek ma tu wolność. Czasem z miłości do swojego ojca kobieta zatrzymuje nazwisko rodowe. Czasem z miłości do innej osoby przyjmuje jej nazwisko. Przyjęcie nazwiska męża nie jest więc obowiązkiem, ale prezentem żony dla męża. Jeśli stanowi dar, Kościół patrzy na zmianę nazwiska życzliwie. Podkreśla to bowiem biblijną prawdę, że małżonkowie stają się jednym ciałem, a więc zaczynają nosić jedno nazwisko. Nie jest to nakaz Kościoła, ale tradycja licząca setki lat. Także w polskim języku to żona jest zamężna, czyli idzie za mężem. Owo stawanie się jednym ciałem pociąga za sobą więzy powinowactwa: rodzice współmałżonka stają się naszymi rodzicami, a jego rodzeństwo – naszym rodzeństwem. Piękny tekst przynosi w tym względzie Księga Rut (1, 16n):

Gdzie ty pójdziesz, tam ja pójdę,
gdzie ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam,
twój naród będzie moim narodem,
a twój Bóg będzie moim Bogiem.
Gdzie ty umrzesz, tam ja umrę
i tam będę pogrzebana.

Małżeństwo jest znakiem miłości Chrystusa i Kościoła. Rozwód więc nie funkcjonuje w Kościele, bo Chrystus nie może przestać kochać nas, swojej „żony”. Uznaje się niekiedy, że małżeństwo było zawarte nieważnie. Dopóki Kościół tego wyraźnie nie orzeknie, małżeństwo cieszy się przywilejem prawa i uważa się je za ważne. Kiedy więc dojdzie do cywilnego rozwodu, może być to dla kogoś ważny akt. Ale od strony teologicznej bez stwierdzenia przez sąd kościelny, że sakrament małżeństwa został zawarty nieważnie, nie ma żadnej racji, aby żona zmieniała nazwisko.

Skoro zmiana nazwiska jest darem żony dla męża, to mężowi po rozwodzie cywilnym nie wypada żądać, aby powróciła do nazwiska panieńskiego. Także w prawie świeckim zmiana nazwiska powinna być całkowicie suwerenną decyzją kobiety. Oczywiście, jak każda ważna sprawa, zmiana nazwiska powinna być decyzją przemyślaną, powód zaś nie może być błahy. Analogicznie kobieta ma prawo zachować nazwisko męża nawet po kościelnym stwierdzeniu nieważności, gdyby istniały ku temu poważne racje. Powodem zachowania nazwiska może być dobro dzieci albo ryzyko wyraźnego pogorszenia pozycji zawodowej wynikającej ze zmiany nazwiska. Rozwód jest zwykle znakiem tego, że doszło do wyrządzenia sobie wielu przykrości. Nie ma konieczności do starych przykrości dodawać nowych.

Idziemy nr 38 (624), 17 września 2017 r.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Autor jest proboszczem parafi i św. Patryka w Warszawie

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter