Z lotu ptaka

Najwyższy czas, aby podsumować ten etap wspólnej drogi i spojrzeć na całość przypomnianej wiedzy o znaczeniu darów Ducha Świętego. Dar bojaźni Bożej – uświadamia wielkość i miłość Boga. Buduje postawę zawierzenia, dziękczynienia i uwielbienia. Kształtuje duchowość dziecięctwa Bożego, aby wytrwać w modlitwie.

Dar pobożności – pozwala dostrzec w Bogu Ojca. Pobudza do odpowiedzi na Jego miłość konkretnymi aktami kultu i czynami chrześcijańskiego miłosierdzia. Nie pozwala na stawianie spraw doczesnych ponad ani na równi z Bożą chwałą. Nieustannie odnawia więź z Jezusem, sprawiając, że posłuszeństwo Jego nauce wynika z zaufania, a nie z nakazu.

Dar rady – w konkretnych sytuacjach pomaga podjąć bez wątpliwości i błędu subiektywizmu właściwą decyzję. Podpowiada najlepszy sposób postępowania. Uzgadnia ludzkie plany z tym, czego Bóg oczekuje.

Dar męstwa – udziela wytrwałości i odwagi potrzebnych do życia zgodnego z wolą Bożą. Dodaje sił w trudnościach. Mimo przeciwności umożliwia publiczne wyznanie i obronę wiary. Dzięki niemu możliwa jest ewangelizacja, wytrwanie w powołaniu i otrzymanej misji do końca życia.

Dar rozumu – ułatwia zrozumienie Pisma Świętego i nauczania Kościoła. Pozwala dostrzec sens Bożych przykazań i wymagań społeczno-moralnych. Cele i wartości, które pozwala pojąć dar rozumu, dzięki darowi umiejętności stają się przedmiotem pragnień. Ale zaczynamy je naprawdę miłować dopiero dzięki mądrości.

Dar umiejętności (wiedzy) – z jednej strony ukazuje piękno i logikę, a z drugiej niedoskonałość i ograniczenia stworzeń oraz względność dóbr materialnych. Kieruje ludzkie tęsknoty ku Bożej doskonałości. Tłumaczy zamysły Bożej Opatrzności obecnej w różnych wydarzeniach.

Dar mądrości – prowadzi do głębszego poznania Chrystusa. Jednoczy myśli i działania z wolą Bożą. Dzięki niemu możliwe jest miłowanie tego, co Bóg kocha. Człowiek wtedy „znajduje upodobanie w tym, co Boskie.” Dar ten pozwala zaakceptować świat, a zwłaszcza miłować bliźnich ze względu na Boga oraz ich ostateczny cel (zbawienie).

W tym kontekście ciekawe jest przedstawienie Maryi, Matki Bożej jako modelu współpracy z darami Ducha Świętego: „Maryja jest Matką najczystszą (dar bojaźni i cnota umiarkowania), Matką dobrej rady i Panną roztropną (dar rady i cnota roztropności), Panną wierną (dar rozumu i cnota wiary), Wieżą Dawidową (dar i cnota męstwa), Zwierciadłem sprawiedliwości (dar pobożności i cnota sprawiedliwości), Stolicą mądrości (dar mądrości i cnota miłości), Bramą niebieską (dar umiejętności i cnota nadziei)” (L. Lecuru).


ks. Jan Sawicki
Idziemy nr 47 (324), 20 listopada 2011 r.