Władze Białorusi grożą tamtejszemu Kościołowi

O groźbach skierowanych w kierunku Kościoła prawosławnego na Białorusi napisał 6 stycznia na ukraińskim portalu babel.ru tamtejszy publicysta Kostia Andrejkoweć, powołując się na swego rosyjskiego odpowiednika protodiakona Andrieja Kurajewa (pozbawionego pod koniec ub.r. przez sąd kościelny tej godności).

Andriej Kurajew zamieścił na swoim blogu oryginał pisma z 17 grudnia 2020, jakie zwierzchnik BKP, metropolita miński i zasławski Beniamin skierował do arcybiskupa grodzieńskiego i wołkowyskiego Artemiusza. Nawiązał w nim do listu pełnomocnika ds. religii i narodowości Republiki Białoruś z 27 listopada 2020, w którym domagał się on od kierownictwa Kościoła bezwzględnego przestrzegania istniejącego w kraju ustawodawstwa, zwłaszcza art. 16 Konstytucji i art. 8 Ustawy "O wolności sumienia i organizacji religijnych".

Pełnomocnik ds. religii i narodowości Republiki Białoruś zagroził we wspomnianym liście, że jeśli "naruszenia [prawa], wskazane w ostrzeżeniu, powtórzą się w ciągu roku, to organ rejestrujący zwróci się do sądu z oświadczeniem w sprawie likwidacji [danej] organizacji religijnej, to znaczy pozbawienia jej statusu prawnego i w efekcie zakazu jej działalności na obszarze Republiki Białoruś [RB]".

W tej sytuacji metropolita Beniamin – patriarszy egzarcha Białorusi – polecił arcybiskupowi Artemiuszowi jako urzędującemu rządcy archieparchią grodzieńską "zapewnienie wykonania na jej obszarze wspomnianych wymogów ustawodawstwa RB oraz postanowień i stanowisk Synodu BKP".

Ani w piśmie pełnomocnika, ani w liście metropolity nie wymieniono żadnych konkretnych dowodów tych działań, które oznaczałyby złamanie obowiązujących przepisów. Kierownictwo Kościoła białoruskiego, mającego status egzarchatu, a więc szerokiej autonomii, w łonie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zajmowało na ogół stanowisko prorządowe i popierało władze i osobiście prezydenta A. Łukaszenkę. Ale pojedynczy biskupi, a zwłaszcza szeregowi księża wyrażali wielokrotnie sympatie i współczucie osobom demonstrującym przeciw fałszerstwom w ubiegłorocznych sierpniowych wyborach prezydenckich.

Protesty te trwają już ponad 150 dni, a ich uczestnicy żądają powtórzenia wyborów, zwolnienia wszystkich więźniów politycznych i innych osób, zatrzymanych w czasie manifestacji i przede wszystkim ustąpienia Łukaszenki, który 23 września ub.r. objął oficjalnie podczas tajemniczej "inauguracji".