Nie kalkuluję w sprawach moralnych

A jeśli klub parlamentarny wprowadziłby dyscyplinę głosowania w sprawach, które kolidują z chrześcijańskim sumieniem?

Kandydując na posła, wiedziałem, że w PiS zapewniona jest wolność sumienia. Szczególnie w sprawach moralnych, światopoglądowych każdy ma prawo głosować zgodnie z własnymi przekonaniami. Dyscyplina głosowania może się zdarzyć, ale w sprawach gospodarczych czy podatkowych. Na tym polega rządzenie, byśmy mogli podejmować decyzje, nawet jeżeli są różnice zdań wewnątrz partii. Przy ponad 230 posłach nie w każdej sprawie będzie jednomyślność, zdania mogą być podzielone. Ustawy muszą być zatwierdzone przez głosowanie, by sprawnie rządzić, byśmy mogli funkcjonować jako społeczeństwo. Potrzebna jest więc czasem dyscyplina głosowania, jednak nie w zakresie ochrony życia czy jakiejkolwiek sprawie moralnej. W tych kwestiach każdy z członków naszego klubu może niezależnie i swobodnie podejmować decyzje.

Jednak pomimo ponad 830 tys. zebranych podpisów w sprawie ochrony życia nienarodzonych chorych dzieci, PiS nie słucha swoich wyborców.

Sam byłem wśród tych, którzy zbierali te podpisy, więc rozumiem oburzenie osób związanych ze środowiskiem pro-life, którzy słyszą deklaracje polityczne, że „nie będziemy w tej kadencji pracowali nad tym projektem”. Chciałbym, żeby było inaczej. Od początku stoję na stanowisku, że zdecydowanie lepsze byłoby rozstrzygnięcie tej sprawy przez TK, co na stałe zagwarantuje zwiększenie ochrony życia poczętego. Cały czas ufam, że jest taka szansa.

Wielu katolików, stawiając na PiS, miało nadzieję na rozwiązanie także innych spraw: odrzucenie genderowej konwencji stambulskiej, nowych regulacji dotyczących in vitro. Dlaczego nic się nie dzieje w tych sprawach?

Projekt dotyczący ustawy o in vitro był już składany na początku kadencji. Miałem pewne zastrzeżenia co do niektórych jego zapisów, ale szedł on w dobrym kierunku. Przed kilkoma miesiącami wpłynął kolejny projekt grupy posłów. Sprawa in vitro jest ważnym tematem w zakresie obrony życia. Sprawa aborcji eugenicznej, z powodu której ginie rocznie około tysiąca dzieci, wyszła niejako przed nią. Nie znamy dokładanie liczby zarodków niszczonych w wyniku procedur in vitro; myślę, że liczba ta może być dużo większa niż liczba dzieci ginących w wyniku aborcji eugenicznych. Byłoby dobrze, gdyby ta sprawa była podnoszona przez środowiska pro-life, organizacje pozarządowe, bo tego rodzaju inicjatywy muszą mieć poparcie społeczne, by miały szanse być przegłosowane w sejmie.

W sprawie wypowiedzenia konwencji stambulskiej trzeba stawiać pytania rządowi, a nie posłom. Przypomnę, że konwencja została ratyfikowana podpisana i przyjęta przez rząd PO-PSL. Prezes Jarosław Kaczyński wypowiedział się w tej sprawie jednoznacznie, dopóki rządzi PiS nie będziemy wdrażać żadnych groźnych zapisów konwencji. Mam nadzieję, że nadejdzie czas także na ostateczne wycofanie się z tej konwencji. Może tu także przydałoby się orzeczenie TK, gdyż zapisy konwencji są na pierwszy rzut oka sprzeczne z konstytucją.

Co możemy zrobić, kiedy realizacja postulatów dotyczących fundamentalnych wartości jest przerzucana jak gorący kartofel?

Wyborcy, którzy oddali głos na swoich kandydatów, powinni oczekiwać od tych kandydatów zajęcia konkretnego stanowiska w sprawach, na których im zależy. Jeśli chcą, by życie poczęte było lepiej chronione, to trzeba na przyszłość poszukiwać takich kandydatów na posłów, którzy będą deklarowali zaangażowanie w tej sprawie. Trzeba świadomie dokonywać wyborów. W innych partiach może trudno będzie znaleźć osoby, które działałyby również na rzecz obrony życia, ale zdarzają się. Mam nadzieję, że wewnątrz Klubu Parlamentarnego PiS będzie rosła grupa posłów aktywnie zabiegających o ochronę życia i że w kolejnej kadencji będzie nas jeszcze więcej.

Ale również w klubie PiS pojawiały się głosy, będące rodzajem presji na tych posłów, którzy podpisali się pod ostatnim apelem do Trybunału. Na przykład wypowiedź rzeczniczki klubu, posłanki Beaty Mazurek, która powiedziała, że kierownictwo PiS nie akceptuje nacisku posłów na TK.

Nasze działanie nie jest wywieraniem nacisków na Trybunał, by podjął konkretne rozwiązanie, my tylko oczekujemy wyznaczenia terminu rozprawy. Oczekujemy, że nasze poselskie i konstytucyjne prawo do zadawania pytań i otrzymania odpowiedzi od TK zostanie uszanowane. Nasza postawa jest szanowana wewnątrz PiS – takie mam przekonanie.

I jest Pan pewien, że znajdzie się Pan na listach PiS w nadchodzących wyborach parlamentarnych?

Nie planowałem być posłem. Tak się stało, że postawiono przede mną takie zadania, i staram się je realizować najlepiej, jak potrafię. Nie robię planów na przyszłość, nie kalkuluję swoich decyzji – szczególnie tych dotyczących spraw moralnych. Ufam, że Pan Bóg ma dla mnie dobry plan i staram się w Bożym zamyśle odnaleźć. Przyszłość będzie taka, jaką Pan Bóg dla mnie zaplanował.

Piotr Uściński (1977) – mgr. inż. Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej, absolwent studiów podyplomowych z zarządzania na SGH, studiów podyplomowych z psychologii biznesu na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Zawodowo zajmował się m.in. zarządzaniem spółkami prawa handlowego, pracował w sektorze IT. Poseł na Sejm RP od 2015 r., członek klubu poselskiego PiS, wcześniej przez 17 lat samorządowiec: 2014-2015 radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, 2010-2014 starosta wołomiński, 2006-2010 radny Rady Powiatu Wołomińskiego, 1998-2006 radny Miasta Ząbki. Żonaty, ojciec dwójki dzieci.