28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Czym mamy się bronić?

Ocena: 0
1724

 

Smutnym przykładem naszej nieudolności jest budowa uniwersalnej korwety „Gawron”, a ściślej mówiąc – siedmiu takich jednostek. Budowę pierwszej rozpoczęto w 2001 r., przez kolejne lata wydano ogromne pieniądze (ponad miliard złotych!), a ostatecznie „Gawron” powstał, ale zamienił się w okręt patrolowy „Ślązak”, bardzo słabo uzbrojony. Owszem, można go dozbroić, ale będzie to kosztować kolejne miliony. Na razie w ramach programu „Kondor” mają być zakupione nowe śmigłowce pokładowe dla naszych fregat i „Ślązaka”. To ma poprawić ich możliwości bojowe.

Dramatyczna jest sytuacja jedynego naszego okrętu podwodnego, ORP „Orzeł”. Zwodowany został w 1985 r. w radzieckiej stoczni Krasnoje Sormowo w Niżnym Nowogrodzie, a do służby w Polsce trafił rok później. To jeden z najstarszych okrętów typu „Kilo” wciąż w służbie czynnej. Niedawno Komenda Portu Wojennego Gdynia opublikowała ogłoszenie dotyczące napraw systemów uzbrojenia „Orła”. Chodzi o zepsute wyrzutnie torped, a to oznacza, że okręt nie ma żadnej zdolności bojowej! Był pomysł pozyskania używanych okrętów podwodnych ze Szwecji, ale na razie nie został zrealizowany.

Tymczasem więc pozostają plany. Do 2033 r. mamy zbudować trzy okręty obrony wybrzeża „Miecznik”, do 2034 r. – dwa okręty podwodne „Orka”, a także dwa kolejne niszczyciele min „Kormoran II”.

W marcu minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak podpisał dokumenty rozpoczynające zakupy okrętów w ramach programu „Miecznik”. Każda z trzech fregat ma zostać uzbrojona w liczne rakietowe pociski przeciwokrętowe i będzie mieć wyporność 4-6 tys. ton (dla porównania: tzw. wyporność standardowa obecnych fregat to 3,5 tys. ton). Mają być wyprodukowane w Polsce, ale przy pozyskaniu technologii zagranicznych.

Z zagranicy już płyną propozycje – Brytyjczycy oferują fregaty typu Arrowhead 140, Włosi – okręty PPA. Musimy mieć jednak świadomość, że czasu jest niewiele – zbudowanie trzech dużych okrętów w dziesięć lat będzie przedsięwzięciem trudnym i bardzo kosztownym.

 


KOSZTOWNA MODERNIZACJA

Trwa intensywna modernizacja wojsk lądowych. Stopniowo oddawane są pozyskane w przeszłości niemieckie czołgi Leopard 2A4, zmodernizowane do standardu Leopard 2PL – idzie to niestety dość powoli. Z kolei Zakłady Mechaniczne „Bumar-Łabędy” SA oddają wyremontowane, wyprodukowane w ZSRR lub na sowieckiej licencji czołgi T-72 – część z nich została wcześniej zmodernizowana do zdecydowanie unowocześnionego standardu PT-91 Twardy.

– Mamy armię dysponującą trzema dywizjami narodowymi, kolejną formowaną, certyfikowanym dowództwem dywizji międzynarodowej. Realizujemy programy modernizacyjne, takie jak zakupy Wisły, systemu HIMARS czy F-35, równolegle z prowadzoną w bardzo szybkim czasie budową Wojsk Obrony Terytorialnej – mówił niedawno w wywiadzie dla portalu Defence 24 gen. Rajmund Andrzejczak, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Jak zarazem podkreślił, „mamy wieloletnie zaniedbania. Nie ma więc wątpliwości, że powinniśmy kupować szybko, sprawnie i w dużych ilościach. Trzeba jednak pamiętać o uwzględnieniu realiów ekonomicznych”. Generała niepokoi zwłaszcza kwestia „powrotu do standardowych rytmów gospodarczych zaburzonych w związku z pandemią koronawirusa”.

Niestety, wydawało się, że po zakończeniu „zimnej wojny” nie trzeba będzie zwracać wielkiej uwagi na siły zbrojne, bo wreszcie nastał rzeczywisty pokój. Tak jednak się nie stało. Na całym świecie tlą się ogniska bardzo wielu konfliktów – i nie wszystkie z dala od Europy. Wydarzenia roku 2014 i lat kolejnych pokazały militarną aktywność Rosji. Kraj ten wydaje ogromne pieniądze na zbrojenia – w 2016 r. było to rekordowe 5,5 proc. PKB, a w 2019 r. – 3,9 proc., odpowiednio 69 i 65 miliardów dolarów. Polska w 2020 r. wydała 2,37 proc. PKB, a więc około 52 mld zł, czyli równowartość 13 mld dolarów.

Rosji oczywiście nie dościgniemy. Na szczęście możemy liczyć na wsparcie NATO, które stopniowo umacnia swoją wschodnią flankę. Wydaje się, że także administracja nowego amerykańskiego prezydenta Joego Bidena będzie wspierać te działania. Ale też Sojusz Północnoatlantycki nie dysponuje jakimiś dużymi siłami, zdolnymi do natychmiastowego działania. Owszem, NATO rozmieściło w okolicach Orzysza jedną z czterech grup bojowych eFP (enhanced Forwad Presence – wzmocniona Wysunięta Obecność). W efekcie uzgodnień polsko-amerykańskich, w ramach amerykańskiej operacji Atlantic Resolve, do Polski trafiła Pancerna Brygadowa Grupa Bojowa. Jednak w razie agresji na nasz kraj, zanim będą mogły przyjść nam z pomocą większe siły NATO, obrona spadnie na barki naszych żołnierzy. A oni muszą mieć czym walczyć.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Dziennikarz, politolog, analityk, działacz społeczny. W przeszłości związany z "Tygodnikiem Demokratycznym", "Kurierem Polskim" i "Rzeczpospolitą". Specjalizuje się w tematyce wschodniej.

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter