Zacznij słuchać Jezusa!

Dla nas chrześcijan, choć ważne jest, by ten świat był ukierunkowany na Boga i Jego prawa, wiara przekracza doczesność. My zawsze patrzymy dalej, ponieważ – jak mówi Pismo Święte – nasza ojczyzna jest w niebie. Pewnie dlatego w tak wielu miejscach Pan Jezus ukazywał, czym jest królestwo Boże, pokazując różne jego odcienie. Często posługując się przypowieściami, uwypuklał jakiś ważny element życia człowieka, aby nadać mu głębsze, nadprzyrodzone znaczenia. Tak też jest i w dzisiejszej ewangelii. Gdy czytamy, jak w różnych odsłonach i przykładach Pan Jezus zwraca uwagę słuchaczy na nadprzyrodzony wymiar wiary i dążenia do doskonałości.

Elementem łączącym dzisiejsze obrazy zawarte w ewangelii królestwa Bożego jest to, że odkrywanie i doświadczanie Królestwa Bożego jest procesem, dokonuje się nieustannie w naszym życiu. Jak to małe ziarno, które z pozoru niewidoczne dla oczu, z upływem czasu wydaje piękne owoce. Do tego również zaprasza nas Kościół, byśmy byli cierpliwi i wytrwali w budowaniu własnej wiary i relacji z Panem Bogiem.

Dzisiejszy świat coraz bardziej przyśpiesza, wielu ludzi doświadcza braku poczucia czasu, dzień goni noc, nie mamy czasu dla siebie, naszych najbliższych, nie umiemy już nawet właściwie odpoczywać. Ten wykrzywiony obraz życia przekładamy również na wiarę. Często chcemy mieć tu i teraz. Modlę się, więc oczekuję od razu rezultatów, widzę grzech wśród ludzi Kościoła, więc od razu wszystko powinno być oczyszczone i uporządkowane. Fałszywie byśmy chcieli zmieniać swoje życie, w zgodzie z szybkością czasu przelatującego przez naszą codzienność. Pan Bóg działa zdecydowanie inaczej. Bóg nie łamie zasad, które dał, nie idzie na skróty, tak jak byśmy chcieli. Bóg dokonuje przemiany i wzrostu w procesie naszego życia. Bóg jest cierpliwy i wytrwały. Można powiedzieć, że Pan Bóg uczy nas dzisiaj wytrwałości i cierpliwości. Czekanie na właściwe rezultaty wymaga czasu.

W ostatnich czasach tak wielu ludzi Kościoła chciałoby dokonać rewolucji w strukturach myślenia czy działania Kościoła, jakby to od nich zależało, czy Kościół przetrwa. Z głębokim smutkiem i bólem słuchałem słów o. Adama Szustaka, który w niewybrednych słowach wypowiadał się na temat Kościoła i biskupów. I choć nie odbieram mu prawa do krytyki oraz własnego poczucia smaku i próby dotarcia do słuchaczy, to warto w kontekście dzisiejszej ewangelii i zmagań z ludzkimi słabościami wsłuchać się w słowa św. Bonifacego, który powiedział: „Kościół jest jakby wielką łodzią płynącą po morzu tego świata. Gdy uderzają weń liczne fale doświadczeń, nie wolno jej porzucać; trzeba natomiast kierować”. Nie oczekujmy zatem, by Pan Bóg nagle wszystko wywrócił do góry nogami, nie słuchajmy współczesnych katolickich celebrytów, grożących odejściem od Kościoła, ale słuchajmy słów Jezusa, który dzisiaj szczególnie uczy nas trwania i powierzenia się Bogu, gdyż to On daje przeminę i wzrost.