Miłość Boga

Można rozumieć to zdanie, jednak nie przyjmować jego przesłania. Jeszcze zbyt wielu chrześcijan postrzega Boga jako abstrakt, Kogoś (lub Coś) dalekiego, niemającego wpływu na ich życie. Jak to możliwe, że Bóg wysłuchuje moich modlitw, skoro naraz modli się do Niego kilka miliardów ludzi? Dlaczego Bóg miałby się mną interesować? Czy rzeczywiście jestem dla Boga ważny, skoro moje prośby nie znajdują wypełnienia? Może się w nas pojawiać wiele pytań, które zdradzają, że wiara w miłość Boga do nas nie jest taka pewna, jak byśmy chcieli.

Bóg nas kocha. Zostawił nam w świecie wiele porównań, które to tłumaczą i przypominają. Bóg nas kocha, jak ojciec kocha swoje dziecko. Dlatego Jezus uczy apostołów modlitwy, która zaczyna się od słowa „Ojcze”. Kochający tata zrobiłby dla dziecka wszystko. O ile byłoby to dla niego dobre. Nieraz po wielu latach rozumiemy, że to, co robił dla nas tata, było dobre. Na przykład jego wymagania, kary i nakazy. Kiedy byłem dzieckiem, mogłem się wściekać, że ojciec tak wysoko stawiał mi poprzeczkę. Teraz mogę za to dziękować, bo to był przejaw prawdziwej miłości do mnie.

Dlatego Jezus uczy nas, o co mamy prosić Boga. Niech będzie święte Jego imię. Imię dla ludzi starożytności to istnienie – każdy ma poznać, że Bóg istnieje i zasługuje na wszelką chwałę. Niech przyjdzie Twoje królestwo – nie chcemy mieć króla innego niż Ty! Chleba nam dawaj – tego, co niezbędne do przeżycia. Przebacz nam grzechy i nie dopuszczaj do nas pokus. To prośby z naszej nędzy – chociaż Bóg przebacza, to należy Go o przebaczenie prosić. Chociaż Bóg nie kusi, warto Go o obronę w pokusach prosić.

Warto porównać to, o co uczy prosić Jezus, z tym, o co my prosimy. Bądź, Panie, dla wszystkich ludzi ważny, stawaj się tym, który panuje w ich sercach. Dawaj mi tego, co niezbędne do życia – tyle, ile potrzebuję, resztę oddaję Tobie. I daj mi dar przebaczenia – Ty mi przebaczaj i dawaj mi siłę do przebaczania innym. Pomagaj mi w pokusach, bo jestem bardzo słaby.

Jedna uwaga na koniec. Mamy być wytrwali na modlitwie. Kiedy o coś prosimy, to nie ma być to jak złożenie podania w urzędzie (zostawiam dokument i czekam na odpowiedź), ale bardziej jak szturmowanie zamku (ile razy trzeba taranem walnąć w bramę, żeby drgnęła?). Nie chodzi o to, żeby Boga przekonać, że nam coś jest potrzebne (chociaż ta analogia z relacji z ludźmi, że nieraz trzeba się namęczyć, żeby kogoś do czegoś skłonić, jest pomocna). Wytrwała modlitwa ma nas zmieniać i uczyć nas doceniać to, co dobre. Jezus długo przebywał na modlitwie, szczególnie kiedy miał zrobić coś ważnego. My też nie oszczędzajmy na naszej relacji z Bogiem.