29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - Wtorek, VI Tydzień zwykły

Ocena: 5
621

Pan nie pozostawia uczniów w potrzebie. Przypominając dwukrotne rozmnożenie chleba, pokazuje im dobitnie, że pamięta o wszystkich ich potrzebach. Ich zadaniem jest postawienie Jezusa w centrum swoich trosk i zabiegań i głoszenie Jego nauki.

-teksty czytań-

Fot. cathopic.com

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: Rafał Mińkowski
Kleryk III roku WMSD w Warszawie

Pierwsze czytanie: Rdz 6, 5-8; 7, 1-5. 10

Skutki grzechu pierworodnego trwają nadal w czasach, kiedy żyje Noe. Autor Księgi Rodzaju, opisując upadek moralny ludzi, pisze o ich rozmnożeniu się, braniu za żony tych kobiet, które się podobały i rodzeniu olbrzymów, którzy cieszyli się sławą. Widać w tym opisie mocne dążenie człowieka do brania i przywłaszczania sobie tego, co Bóg dla niego stworzył oraz chełpienie się z siły własnych dzieci. Jest to opis pysznego życia ludzi, którzy wierzą we własne siły zamiast ufać Bogu. Ludzie byli całkowicie pochłonięci dążeniem do stawania się bogami, a więc tym, co było przyczyną i istotą grzechu pierworodnego.
Bóg patrząc na piękny świat, który stworzył i który siedmiokrotnie nazwał dobrym, widzi jak ludzie marnują ten bezcenny dar. Nie są za niego wdzięczni, lecz skupiają się na sobie i swojej sile. Dlatego Bóg pełen smutku chce wymazać stworzenie, które odrzucając Boga, samo pozbawia się racji bytu.
Inaczej jest z Noem, który znajduje upodobanie w oczach Boga właśnie dlatego, że jest prawy wobec Niego. Wyrazem jego ufności jest to, że wykonuje „wszystko tak, jak mu Pan polecił”. Ani mniej ani więcej. Przyjmuje on wszelkie stworzenie nie jako coś do wykorzystania, ale zgodnie z wolą i poleceniem Stwórcy opiekuje się i bierze za nie odpowiedzialność. Życie Noego pokazuje drogę dobrego życia, w którym dar Boży jest wystarczający i nie trzeba w niego ingerować ludzką siłą, technologią czy zamysłem.

Psalm responsoryjny: Ps 29, 1b-2.3ac-4.3b i 9b-10

Psalmista zachęca nas dzisiaj do oddania chwały Bogu jako wszechmocnemu Stwórcy. On bowiem jest ponad wodami, których my nawet nie ogarniemy wzrokiem, on zgina wielkie dęby i ogałaca lasy samym swoim głosem. On, jako władca, zasiada ponad czasem.
Te ludzkie wyobrażenia, chociaż i tak nie oddają majestatu Boga, same skłaniają do przyjęcia postawy pokory wobec Stwórcy i dostrzeżenia tego, jak wielkim darem jest stworzenie nas i świata dla nas. Pokora jest postawą przeciwną postawie ludzi żyjących w czasach Noego i tym samym drogą do zasiadania z Bogiem „nad potopem” zamiast bycia pochłoniętym przez jego wody.

Ewangelia: Mk 8, 14-21

Uczniowie martwią się, że mają w łodzi tylko jeden chleb. Jezus właśnie w tym momencie, co nie może być przypadkiem w redakcji św. Marka, mówi uczniom o kwasie faryzeuszów i kwasie Heroda. Na pierwszy rzut oka wypowiedź Pana wydaje się nie mieć powiązania z problemem uczniów, jednak jeżeli spojrzymy na to w kontekście całej perykopy, widzimy że uczniowie martwią się o swój doczesny byt – o to, co będą jedli i jak będą żyli. Zdecydowali się iść za rabbim - Jezusem z Nazaretu i próbują jakoś zabezpieczyć się w tej drodze.
Słowa Jezusa o kwasie odnoszą się do zakwasu, do zaczynu, z którego robi się chleb. Mogą więc odnosić się do tego, gdzie i skąd uczniowie będą brali środki na utrzymanie. Jest to więc przestroga przed wpływowymi faryzeuszami i bogatym Herodem, aby uczniowie, którzy mają stać się głosicielami Dobrej Nowiny, nie uzależniali się od nich, ani im podobnych. Wtedy ich głoszenie będzie nieskrępowane i tym samym autentyczne. Pan nie pozostawia jednak uczniów w potrzebie. Przypominając dwukrotne rozmnożenie chleba, pokazuje im dobitnie, że pamięta o wszystkich ich potrzebach. Ich zadaniem jest postawienie Jezusa w centrum swoich trosk i zabiegań i głoszenie Jego nauki. Wszystko inne będzie im dodane tak, że już nie będą martwić się tym, że mają tylko jeden chleb w łodzi, ale będą spokojni o swój los, bo będą wiedzieli, że mają w łodzi jeden jedyny prawdziwy chleb – Jezusa.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter