Komentarze do czytań - Wtorek, IV Tydzień Adwentu

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: ks. dr Leszek Rasztawicki

Pierwsze czytanie: PnP 2, 8-14

Księga Pieśni nad Pieśniami wydaje się być niełatwa w interpretacji. My pragniemy ją przyjąć i odczytać w duchu oczekiwania i przygotowania na spotkanie z nowonarodzonym Chrystusem. Interpretujemy, zatem dzisiejsze słowo w tym duchu, jak to czynili mistycy, w relacji do Chrystusa jako Oblubieńca i duszy ludzkiej jako oblubienicy. Oblubieniec przychodzi i stoi u drzwi. Odzywa się pełnym wdzięku głosem i czeka na odpowiedź ze strony oblubienicy.
Niech posłuży nam w dzisiejszej interpretacji Słowa Bożego dobrze znany słynny obraz pędzla Williama Holmana Hunta zatytułowany Światłość świata. Chrystus, trzymający pochodnię w swoim ręku, stoi u drzwi i puka, ale klamka do otwarcia znajduje się jedynie od wewnątrz. Osoba przebywająca wewnątrz może zdecydować czy przyjmie tak znakomitego Gościa.
To pokorne i pełne miłości wołanie Boga jest największym wyrazem delikatności i szacunku dla oblubienicy, jaką jest Kościół i dusza każdego wierzącego. Postępując pochopnie i opieszale, można zmarnować tę wielką łaskę. Otwórzmy, zatem szeroko drzwi naszej duszy dla Boga, który puka i prosi, a jednocześnie zaprasza do relacji miłości, aby mógł zamieszkać w nas.
Drogą i wzorem dla przyjęcia łaski Bożej jest Maryja. To Ona, pokorna Służebnica i Oblubienica Ducha Świętego, przyjęła Słowo Pana i uwierzyła w spełnienie obietnicy Bożej. Maryja wprowadza ludzkość w pełny wymiar zaufania Bogu, otwarcia szeroko drzwi Chrystusowi, jak wołał u początków swego pontyfikatu święty Jan Paweł II. Jej całkowite zawierzenie Bogu otwiera źródło radości i błogosławieństwa dla wszystkich ludzi i narodów.

Albo:

Pierwsze czytanie: So 3, 14-17

Syjon jest miejscem obecności Boga. Bóg jest pośród swego ludu. Bóg króluje w Świętym Mieście i On sam je ochrania. Maryja wypełnia proroctwo Sofoniasza o radości mieszkańców Syjonu. Bóg powraca na Syjon, tam, gdzie znajduje godne mieszkanie pośród swego ludu. Na Świętą Górę przybędą także wszystkie narody, aby tam oddać chwałę Panu. Maryja, jako Córka Syjońska, przyjęła Boga w sposób niezwykły. Jej łono stało się miejscem zamieszkania Boga. Maryja nie tylko jest mieszkanką Syjonu i jego Córką. Ona stała się obrazem Nowego Syjonu, miejscem zamieszkania Boga nie tylko we wnętrzu świątyni, ale w sercu człowieka. Owocem przyjęcia Boga jest oddalanie wyroków skazujących, zniweczenie podstępów nieprzyjaciela, usunięcie lęku przed złem. Ten, kto uczynił swe serce mieszkaniem dla Boga, przestaje się lękać zła, bo wie, że Bóg już zwyciężył i króluje.

Psalm responsoryjny: Ps 33, 2-3.11-12.20-21

Psalm 33 jest uwielbieniem Boga. Psalmista nawołuje do uwielbienia Boga nie tylko Izraela, ale wszystkie narody. Bogu należy się powszechna cześć, gdyż On jest Stwórcą świata i Władcą narodów przez swoje odwieczne panowanie. Uniwersalizm psalmu wypełnia się w Jezusie, który przez swoje posłuszeństwo Bogu i Ofiarę na Krzyżu stał się Królem Wszechświata. Jemu mają oddawać chwałę wszystkie narody.

Ewangelia: Łk 1, 39-45

Tajemnica Nawiedzenia ukazuje nie tylko spotkanie Maryi z krewną Elżbietą. Jest to urzeczywistnienie spotkania Starego Przymierza ze swoim oczekiwaniem na wypełnienie obietnicy z Nowym Przymierzem w wypełnieniu obietnicy. Słowo zostało zapowiedziane w Starym Testamencie, a w Nowym poczęte, zrodzone i objawione światu. Elżbieta wyraża radość z dopełnienia obietnicy. Maryja rozpoznaje prawdę tego, co dokonało się w Jej sercu. Również i Kościół rozpoznaje dzisiaj, jakie tajemnice dokonują się w jego wnętrzu. Nieustannie rozważa i bada proroctwa Starego Przymierza, aby w Nowym Przymierzu w Chrystusie mógł rodzić dzieci Kościoła Chrystusowego do poznania Boga i wychowywać je w drodze do osiągnięcia życia wiecznego. Tajemnica Nawiedzenia jest radością ze spotkania Chrystusa, który nawiedza swój Kościół i napełnia go łaską.
Maryja jest błogosławiona, bo przyjęła Słowo Pana i uwierzyła w spełnienie obietnicy Bożej. W ten sposób Maryja słusznie jest nazywana Matką wielkiego zawierzenia. Zawierzenie Maryi i Jej pełne oddanie dziełu zbawienia otwiera nową perspektywę całej ludzkości. Maryja wprowadza ludzkość w pełny wymiar zaufania Bogu. Jej całkowite zawierzenie Bogu otwiera źródło radości i błogosławieństwa dla wszystkich narodów.