Tak na Golgocie narodził się Kościół, tak zostało dla nas otworzone źródło chrztu, tak z przebitego boku Chrystusa otrzymujemy łaskę po łasce.
komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: Ks. dr Krzysztof Filipowicz
Pierwsze czytanie: Iz 52, 13 – 53, 12
Pierwsze czytanie wielkopiątkowej liturgii to tzw. Czwarta pieśń Sługi Pańskiego. Jest to chyba jedna z najbardziej przejmujących stronic Starego Testamentu i właściwie zbyteczny jest wszelki komentarz, gdyż, jak mówi proroctwo, zdumienie ogarnia narody, a królowie zamykają swoje usta. Nawet najbardziej radykalna krytyka tego tekstu przyznała, że prorok Izajasz tak opisuje Sługę Pańskiego, jakby oglądał mękę Jezusa Chrystusa własnymi oczami. Tym samym zasłużył sobie na zaszczytny tytuł ewangelisty Starego Przymierza. Cierpiący i orędujący za wielu a jednocześnie niewinny Sługa Pański to Jezus Chrystus, który złożył doskonałe wynagrodzenie za grzechy całego świata. Słudze Pańskiemu obiecano nagrodę za poniesione cierpienia. Męka Zbawiciela przekroczyła cierpienia Sługi. Wszyscy, którzy przez chrzest zostali zanurzeni w życiu Jezusa Chrystusa, mają z Nim udział w Jego męce, będą także mieć udział w Jego zmartwychwstaniu. Wielki Piątek wzywa nas, abyśmy od uczestnictwa w liturgii przechodzili do świadczenia osobistym życiem o naszej przynależności do Jezusa Chrystusa. Droga do zmartwychwstania wiedzie nie inaczej jak przez Chrystusowy krzyż.
Psalm responsoryjny: Ps 31, 2 i 6. 12ab i 13. 15-17 i 25
Psalm 31 jest modlitwą lamentacyjną i zarazem dziękczynną. Na użytek liturgiczny Wielkiego Piątku został wybrany fragment lamentacyjny. Ostatnie strofy przeniknięte są ufnością. Psalmista wyznaje, że cała jego nadzieja spoczywa w Bogu. W Boskich rękach spoczywają jego losy, a nad życiem, tak bardzo zagrożonym przez nieprzyjaciół, czuwa Bóg. Ufność psalmisty graniczy z pewnością, że Bóg nie opuści go w trudnym położeniu. Wszystkich, którzy zaufali Panu, zachęca, aby byli dzielnymi i mężnego serca.
Drugie czytanie: Hbr 4, 14-16; 5, 7-9
Autor Listu do Hebrajczyków zachęca nas do mocnego trwania w wierze. Jako wzór wytrwałości stawia nam przed oczy Jezusa Chrystusa, który swoją męką potwierdza, że nasze, nawet najbardziej bolesne doświadczenia są Mu bliskie, są także Jego doświadczeniami. Cierpiący za nas Syn Boży ukazany jest jako Arcykapłan Nowego Przymierza. Swoją ofiarą obejmuje nas tak, że i my mamy w niej udział. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę w stosownej chwili.
Ewangelia: J 18, 1 – 19, 42
Wielki Piątek to dzień sprawowania liturgii Męki Pańskiej. Co roku czytamy jej opis z Ewangelii według św. Jana, który jako jedyny z Apostołów towarzyszył Jezusowi w drodze na Golgotę. Janowy opis w wyjątkowy sposób koresponduje z pierwszym czytaniem. Izajasz prorokował: On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. W drugim czytaniu słyszeliśmy wezwanie, aby przybliżyć się do tronu łaski, żeby otrzymać miłosierdzie. Św. Jan natomiast opisuje, jak z przebitego boku Chrystusa wypływają krew i woda. Tak na Golgocie narodził się Kościół, tak zostało dla nas otworzone źródło chrztu, tak z przebitego boku Chrystusa otrzymujemy łaskę po łasce.
Co? Gdzie? Kiedy?
