Komentarze do czytań - Środa, XIII Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: Elżbieta Marek

Pierwsze czytanie: Am 5, 14-15.21-24

Dzisiejsze czytanie z Księgi Amosa należy do grupy mów proroka zawierających groźby przeciw Izraelowi. Słowa te w takim samym stopniu dotyczą nas, żyjących w XXI wieku, jak Izraelitów z VIII w. przed narodzeniem Chrystusa. Bóg mówi przez Proroka, że ocalona będzie od zagłady niewielka „Reszta” Izraela, czyli ci, którzy są Mu posłuszni. Nikogo nie ocali formalna, rytualna pobożność. Bóg brzydzi się formalizmem w sprawowaniu kultu, rozbudowaną, może nawet piękną, formą bez treści. Chodzi Mu o prawdziwe przylgnięcie serca do Niego, co nie oznacza tu tylko uczuciowego odniesienia do Boga, lecz gorliwe zabieganie o życie zgodne z przykazaniami religijno - moralnymi. Rozum oświecony przez wiarę i wola prowadzą nas do autentycznej religijności. Mamy obowiązek odnawiania naszego umysłu, byśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Postępowanie ludzi, odrzucające prawo Boże, a tworzące własne „normy”, sprowadza śmierć zarówno duchową jak i fizyczną na indywidualne osoby oraz całe narody i cywilizacje. Uczy nas tego cała ludzka historia, jeśli spojrzymy na nią pod tym kątem. Do każdego człowieka i pokolenia powraca jak fala pokusa, która zniszczyła szczęście pierwszych ludzi: „Będziecie jak Bóg”. Tak to prawda, że będziemy do Niego podobni, ale tylko ci, którzy idą drogą posłuszeństwa Bożemu Słowu – oni będą w niebie Jego rodziną.

Psalm responsoryjny: Ps 50, 7-8.9-10.11-12.16b-17

W Psalmie 50 zawarta jest ta sama myśl, co w dzisiejszym pierwszym czytaniu. Bóg zwraca się do nas tutaj bardzo osobiście. Może brzmi to dla nas niemiło, ale On przypomina nam, że nie możemy zasypiać duchowo, tylko powinniśmy czuwać nad naszym sercem, mieć systematyczny wgląd w siebie, żeby nasza religijność nie stała się mechaniczna, a Pan Bóg nie był przez nas traktowany jak bożek, który handluje łaską: im więcej mu damy, tym bardziej będzie sprzyjał naszej woli. On tego nie chce!
W psalmie mamy nie tylko krytykę fałszywego postępowania, ale również wskazówkę jak iść przez życie. Jest to droga nieustannego dziękczynienia za wszystko, co daje nam Bóg i bezinteresownego wypełniania Jego woli.

Ewangelia: Mt 8, 28-34

Ewangelia dzisiejsza zawiera wiele głębokich myśli. To samo Słowo Boże przemawia do nas wciąż na nowo, na co innego zwrócimy uwagę w zależności od sytuacji, w której jesteśmy. Na pewno uświadomienie sobie, że Jezus i tylko On uwalnia człowieka od demonów i wszelkiego grzechu, otwiera nas na coraz większe zaufanie do Niego. Stajemy się zdolni do wdzięczności. Jest jeszcze inna myśl zawarta w dzisiejszej Ewangelii. O tym mówił Jan Paweł II. A mianowicie trzeba bardziej być niż mieć. Ważniejsze jest bycie w relacji do Boga i ludzi niż posiadanie. Mieszkańcy Gadary, kiedy zobaczyli cud uzdrowienia duchowego opętanego człowieka, zamiast dziękować Jezusowi i radować się, że ten człowiek, ich współbrat, został uratowany, przede wszystkim zmartwili się, że stracili świnie (według Żydów stworzenia nieczyste). Przestraszyli się, że być może stracą jeszcze więcej tych hodowanych przez siebie zwierząt. Czy drugi człowiek, jego prawdziwe dobro, jego uwolnienie od grzechu i zła, jest dla nas ważniejszy niż dobra, które zgromadziliśmy, niż nasze „świnie”? Ile jesteśmy w stanie z siebie dać, by uratować bliźniego? Jezus oddał życie.