Jezus nie znosi Prawa, lecz je wypełnia. Niesamowita wskazówka dla uczniów.
Fot. cathopic.com komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: o. Izaak Kusion OFM
Pierwsze czytanie: 1 Krl 18, 20-39
Eliasz pokazuje drogę, którą obiera. Jest to droga wierności Bogu i przymierzu z Nim. Doskonale przeczuwał, co może się z stać z jego doczesnym życiem, ale nie bał się tego. Bardzo konkretnie stanął na straży przykazań Pana Zastępów.
Tak samo i my mamy iść w naszej codzienności. Tu nie chodzi o postawę, aby teraz wyczekiwać odpowiedniego momentu, jak to mamy często w swoim zwyczaju, by naszykować piękne świadectwo wiary i może nawet oczekiwać oklasków i pochwał za to, co się dla Pana Boga poświęciło.
Chodzi o codzienne wierne wypełnianie swoich zajęć i obowiązków z miłością, z pełną uczciwością z powodu wierności łasce chrztu świętego, bez myślenia o pochwałach.
Chodzi o codzienną rezygnację z tego wszystkiego, co godzi w moją godność bycia dzieckiem Bożym. Chodzi o trwanie w wierze mimo trudu i łez.
Oby taka codzienność objawiała się w życiu tych, którzy mają świadomość tego, do czego wzywa ich Pan, a przez to, by taka świadomość budziła się w tych, którzy o tym zapomnieli.
Psalm responsoryjny: Ps 16, 1b-2a.4.5.8.11
„Zbaw mnie, o Boże, chronię się do Ciebie”.
Dziedzictwo, które daje Pan, jest wielkie. Warto o tym pamiętać. On jest schronieniem, On jest przeznaczeniem, On los zabezpiecza.
Jeśli człowiek otwiera się na działanie łaski, dostrzega, że ma rozsądek, który podpowiada, że jest serce, które napomina. Jednak by to słyszeć, trzeba zewnętrznego wyciszenia, które otwiera na to, co wewnątrz. Radować się i cieszyć, bo życie się nie kończy. Zmienia się, ale się nie kończy.
Ewangelia: Mt 5, 17-19
Jezus nie znosi Prawa, lecz je wypełnia. Niesamowita wskazówka dla uczniów.
Nie ma co się oszukiwać, trzeba uderzyć się we własną pierś, zrobić rachunek sumienia i zobaczyć, jak to jest u mnie. Pytanie może bolesne: jak ja wypełniam Prawo, w które jestem wszczepiony? Odpowiedź nie może paść jeden raz. Każdy dzień niesie ze sobą możliwość dania tej odpowiedzi.
Oby uszy były otwarte na to, co podpowiada Anioł Stróż. By wypełnić prawo, by wypełnić zadania, jakie spoczywają na tych, którzy przyjęli łaskę Chrztu.