Komentarze do czytań - Środa, III Tydzień Wielkiego Postu

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: ks. Mateusz Oborzyński

Pierwsze czytanie: Pwt 4, 1. 5-9

Mojżesz w przeczytanym ustępie Biblii mówi, że nauczył Izraelitów praw i przykazań Boga, aby mogli je wypełniać w Ziemi Obiecanej i aby mogli ją objąć w posiadanie. Zastanówmy się nad sensem duchowym tych słów. Kraj Kanaan jest symbolem Królestwa Niebieskiego, czyli szczęścia przebywania z Bogiem w wieczności. Życie ludzkie jest zatem pielgrzymką do tegoż Królestwa. Powstaje jednak pytanie: które przykazania mamy jako chrześcijanie wypełniać? W Pięcioksięgu zapisano 613 nakazów i zakazów zarówno moralnych, jak i obrzędowych oraz karnych. Czy mamy powstrzymać się od wieprzowiny i poddawać się obrzezaniu? Nowy Testament daje odpowiedź na to pytanie: Jezus Chrystus wypełnił Prawo Starego Testamentu, czyli doprowadził do celu wszystkie przykazania, które wskazywały na Niego i Jego Zbawienie. Przepisy kultyczne i cywilne przestały obowiązywać, natomiast prawo moralne, zapisane w Dekalogu, obowiązuje dalej. Pan Jezus nadaje Dekalogowi ostateczną wykładnię w Kazaniu na Górze i jednocześnie pokazuje swoim życiem, jak go wypełnić oraz daje Ducha Świętego, który nas uzdalnia do jego wypełniania. W ten sposób Chrystus stał się dla nas, jak pisał Apostoł Paweł, mądrością od Boga, i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem (1 Kor 1,30).

Psalm responsoryjny: Ps 147B, 12-13. 15-16. 19-20

Psalmista nakazuje słuchaczom chwalić Boga za trzy rzeczy: za opiekę nad Jerozolimą, za kierowanie przyrodą w sposób mądry i harmonijny oraz za danie Izraelowi praw i przykazań. Patrząc z perspektywy Nowego Testamentu, możemy powiedzieć, że my, chrześcijanie, możemy również sławić Boga za opiekę nad Kościołem Świętym, za stworzenie harmonijnego świata oraz za oznajmienie nam Nowego Prawa Miłości. Te trzy elementy Biblia widzi w ścisłej łączności ze sobą. Gdybyśmy jeden z nich wyjęli, to konstrukcja byłaby zachwiana. Żyjemy bowiem jako ludzie wierzący w trzech sferach: jako część przyrody i społeczeństwa, jako osoby moralne, które otrzymały od Boga Dziesięć Przykazań i Osiem Błogosławieństw oraz jako członkowie Kościoła, którzy mają swoje prawa i obowiązki. Gdy we wszystkich tych sferach spełniamy nasze zadania, panuje harmonia, która zapowiada odnowę świata przy paruzji Chrystusa, o której autorzy biblijni mówią jak o nowym niebie i nowej ziemi. Niektórzy święci posiadali jakby przebłysk tej wielkiej harmonii. Święty Franciszek z Asyżu służył Bogu w swoim sercu, ale również Kościołowi, poprzez swój zakon oraz miał przyjazny kontakt z naturą. Słynna jest scena, kiedy wygłaszał kazanie do ptaków na drodze. Zatem spójrzmy na siebie w tych trzech wymiarach.

Ewangelia: Mt 5, 17-19

Pan Jezus, w przytoczonym fragmencie Kazania na Górze, mówi zaskakującą rzecz, a mianowicie, że: dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie. Jak to rozumieć? Stary Testament jest wypełniony różnymi opowieściami, przepisami prawnymi i sentencjami mądrościowymi. Czy to wszystko jest dalej aktualne? Przecież św. Paweł wskazywał, że zbawienie daje wiara w Chrystusa, działająca przez miłość, a nie uczynki Prawa. Mimo to dalej czytamy i rozważamy księgi Pierwszego Przymierza. Jak rozwikłać ten dylemat? Ojcowie Kościoła potrafili pięknie interpretować wszystkie te rzeczy, a mianowicie patrzyli, co się kryje w sensie duchowym za danymi wydarzeniem czy słowami. Na przykład opowieść o potopie i Arce Noego interpretowali jako zapowiedź Chrztu i Kościoła Chrystusa, gdzie różne narody, symbolizowane przez zwierzęta, znajdują swoje miejsce. Przepisy o czystości pokarmowej, z kolei, interpretowali w ten sposób, że osoba wierząca w Chrystusa wystrzega się różnych grzechów. Dlatego też patrzmy na Stary Testament w świetle Nowego Testamentu, a wiele rzeczy stanie się dla nas jasne. Pięknie to ujął Roman Brandstaetter, twierdząc, że pozbawienie Pana Jezusa któregoś z Testamentów jest tak naprawdę redukowaniem Go o całą Boskość.