To, co najistotniejsze, to fakt, że w Osobie Chrystusa Prawo znajduje swoje wypełnienie. Jest zapowiadanym Mesjaszem, który przyszedł wybawić ludzkość od śmierci wiecznej.
komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: Teresa Pieczyńska
Pierwsze czytanie: Pwt 4, 1. 5-9
Ziemia Kanaan była Bożym darem dla Narodu Wybranego, miejscem, gdzie miał on osiąść na stałe i żyjąc zgodnie z nadanym mu Prawem, oddawać cześć Jahwe. Ten dar był jednocześnie zobowiązaniem i zadaniem do wypełnienia dla Izraelitów, aby wytrwali w wierze i przestrzegali Prawa. W pierwszej mowie Mojżesza, udzielającego rodakom ostatnich wskazówek przed wejściem do Kanaanu, słyszymy wezwanie do trwania w wierze, do jej obrony przed pogańskim kultem, z którym zapewne się zetkną, do obrony przykazań, które otrzymali od Jahwe na Górze Synaj. Mojżesz wzywa do posłuszeństwa, tłumacząc, że tylko podążanie tą drogą zapewni Izraelitom bezpieczną przyszłość i przekona inne narody do wiary w Jedynego Boga, który swoich wiernych wyznawców ma zawsze w opiece i udziela im swego błogosławieństwa. Tylko taki naród ma szanse stać się silnym i szanowanym przez inne narody. To ma być odpowiedź na Bożą miłość i hojność.
Zastanówmy się, jak my przyjmujemy i realizujemy dary otrzymane od Pana Boga. Czy potrafimy je wykorzystywać i dzielić się nimi z innymi ku Jego większej chwale, czy może raczej traktujemy je jako coś bardzo osobistego i zatrzymujemy tylko dla siebie? Czy traktujemy te dary jako coś oczywistego, co nam się należy, czy może jako wyraz Bożej miłości i zaproszenie do działania.
Psalm responsoryjny: Ps 147B, 12-13. 15-16. 19-20
Jahwe jest Bogiem potężnym i sprawiedliwym, wprowadzającym pokój. Jego moc sprawia, że po latach niewoli rozproszony Naród Wybrany powraca na Syjon. Pan zapewnia mu spokojny byt, urodzajne plony, zasobne i bezpieczne miasta. Psalmista podkreśla absolutną wyjątkowość relacji Boga z Izraelem, jakiej nie doświadczył żaden inny naród. Przymierze, które Jahwe z nim zawarł, jest wieczne.
Ewangelia: Mt 5, 17-19
Mowa Jezusa, która stanowi treść dzisiejszej Ewangelii, pochodzi z Kazania na Górze. Pan przedstawia w niej swój stosunek do Prawa starotestamentowego. Przez swoje przyjście na świat i nauczanie Chrystus nie unieważnia Prawa Mojżeszowego, które Izraelici otrzymali od Boga. Wielokrotnie jesteśmy świadkami, z jakim szacunkiem odnosi się do jego przepisów. Prawo, które Naród Wybrany otrzymał od swego Stwórcy i Pana, nadal pozostaje aktualne, a Chrystus jest jego gorliwym wyznawcą. To, co najistotniejsze, to fakt, że w Osobie Chrystusa Prawo znajduje swoje wypełnienie. Jest zapowiadanym Mesjaszem, który przyszedł wybawić ludzkość od śmierci wiecznej. Objawia światu najwspanialsze przymioty Boga, pokazuje ludzki sposób na osiągnięcie zbawienia poprzez miłość bliźniego, ale przede wszystkim, będąc ukoronowaniem miłości Boga Stwórcy do człowieka, oddaje swoje życie na krzyżu, objawiając siłę i moc Bożego Miłosierdzia.
Co? Gdzie? Kiedy?
