Jezus wychodzi naprzeciw poszukiwaniu Jana Chrzciciela i wskazuje na konkretne znaki działania Mesjasza: uzdrawianie, uwalnianie, przywracanie wzroku i słuchu. Zachęca nas do widzenia całej rzeczywistości oczami poszukującej wiary.
komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: s. Anna Juźwiak AP
Pierwsze czytanie: Iz 45, 6b-8. 18. 21b-25
Słowa z Księgi Izajasza naprowadzają nas na hymn o stworzeniu, na refleksję nad kondycją człowieka jako stworzenia oraz Bogiem jako Stwórcą. Bóg wielokrotnie mówi o sobie: Ja jestem Pan i nie ma innego. Wracamy więc myślą do Księgi Rodzaju, która tak niezwykle opisuje powołanie do istnienia całego wszechświata, roślin, zwierząt i samego człowieka. To piękno stworzenia w okresie Adwentu poetycko przywołuje na nowo prorok Izajasz w słowach, które stały się codziennym refrenem śpiewanym w czasie Mszy roratniej Rorate caeli, czyli niebiosa spuśćcie rosę. Słowa te mistrzowsko ucieleśniają ducha oczekiwania. Z jednej strony wielką tęsknotę nieba, które patrząc na spieczoną ziemię pragnie jej ulżyć, a z drugiej strony ubogą ziemię, która sucha i spękana woła o deszcz. Chcemy być więc jak otwarta ziemia, która oczekuje wody i rosy, aby wydać plon. Czekamy z utęsknieniem na Człowieka-Boga, na Słowo, które pragnie w nas się narodzić, potem rosnąć, byśmy za świętym Pawłem mogli powtarzać: Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus.
Psalm responsoryjny: Ps 85, 9ab i 10.11-12. 13-14
Tam, gdzie przychodzi Pan, odczuwamy zbawienie, wyzwolenie. Psalmista zaprasza nas do modlitwy, która jest doświadczeniem szczęścia, w pokoju serca, sprawiedliwości, wierności, łasce. Modlitwa daje nam siłę do działania, właśnie w obliczu kroczącego Pana, bo On przychodzi i jest obecny. Mesjasz doskonale łączy niebo z ziemią, Boga z człowiekiem. Dany nam czas przygotowania do Bożego Narodzenia należy do Pana ogarniającego nasze pragnienia lepszego świata, lepszych ludzi i samych siebie.
Ewangelia: Łk 7,18b-23
Jan Chrzciciel - największy z proroków, ma wątpliwości. Pragnie się upewnić, czy jest na dobrej drodze. Jak dobrze jest słyszeć, że nawet ludzie pełni Ducha nadal poszukują. Nie ufają samym sobie, pragną się konfrontować z innymi osobami, z rzeczywistością. Taka postawa Jana świadczy o Jego wielkiej pokorze i nie przyjmowaniu wszystkiego jako jasne i oczywiste. Pisze o tym św. Paweł: Wszystko badajcie. Tak bardzo potrzeba nam wejścia na drogę prawdziwego rozumowania, składania ze sobą różnych wątków, faktów, osób, słów. Jezus wychodzi naprzeciw poszukiwaniu Jana Chrzciciela i wskazuje na konkretne znaki działania Mesjasza: uzdrawianie, uwalnianie, przywracanie wzroku i słuchu. Zachęca nas do widzenia całej rzeczywistości oczami poszukującej wiary.
Co? Gdzie? Kiedy?
