Zostaliśmy zachęceni, by stawać się sługami naszych braci na wzór naszego Mistrza. On nie przyszedł na ten świat, by korzystać z przyjemności, lecz po to, aby służyć.
komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: Przemysław Misior, diakon, VI rok WSDDW-P
Pierwsze czytanie: Jr 18, 18-20
Niegodziwi mówili: Chodźcie, uknujmy zamach na Jeremiasza, (...) uderzmy go językiem. Jak często taka postawa staje się rzeczywistością w naszym codziennym życiu, kiedy osoby niesprzyjające nam, niewygodne, krytykujące nas, albo te, których zwyczajnie nie lubimy lub które nas irytują, stają się ofiarami naszego języka. Obmowa, plotki, oszczerstwa, wulgaryzmy są naszą bronią, a język niczym karabin maszynowy wyrzuca setki i tysiące niepotrzebnych oraz raniących słów.
Jeremiasz natomiast prezentuje zupełnie inną postawę. Jego język i wargi to narzędzia, które służą mu do modlitwy za przeciwników. Przypomina te momenty, w których jego język był orędownikiem błagającym Boga o miłosierdzie dla ludzi, którzy teraz wobec niego pałają gniewem.
Papież Franciszek mówił w jednej z homilii: Przyzwyczailiśmy się do obgadywania i plotek. Jakże często nasze wspólnoty i rodziny stają się prawdziwym piekłem, w którym dokonuje się tej zbrodni zabijania brata i siostry językiem! Lekarstwem na te grzechy niech będzie nasza modlitwa za osoby, które stały się ofiarami naszego języka. Starajmy się w te wielkopostne dni mówić o innych dobrze albo wcale. Jest to konkretna i trudna praca, jednak wyda ona błogosławione owoce i otworzy nam drogę do świętości.
A gdy to my doświadczyliśmy od bliźnich uderzenia językiem, nie żywmy w sercu urazy, ale od razu stawajmy do modlitwy za osoby nas krzywdzące. Nie odpłacajmy złem za zło, ale zwyciężajmy je siłą dobra i miłości.
Psalm responsoryjny: Ps 31, 5-6. 14. 15-16
Nie bądźmy naiwni w swoim myśleniu: na każdego człowieka wierzącego przyjdzie taki dzień, kiedy trzeba będzie się skonfrontować z nieprzychylnością, wynikającą z wrogości wobec Boga i chrześcijańskich wartości. Wtedy, gdy spadną na nas złośliwe komentarze, wyzwiska czy szyderstwa, nie wolno nam się załamywać ani bać. Ostoją i ratunkiem życia każdego z nas jest Bóg. To On uczy nas, jak w codzienności żyć miłością. Kiedy więc zły duch stara się zasiać strach w naszych sercach, wołajmy za psalmistą (…) pokładam ufność w Tobie, Panie.
Ewangelia: Mt 20, 17-28
Z każdym kolejnym dniem Wielkiego Postu zbliżamy się do wydarzeń związanych z męką, śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa. On pragnie naszego dobrego przygotowania do tych dni. Warto zatem dobrze wsłuchiwać się w słowa Ewangelii, które każdego dnia Kościół nam daje, abyśmy korzystali z zwartych w nich rad Jezusa.
Dziś zostaliśmy zachęceni, by stawać się sługami naszych braci na wzór naszego Mistrza. On nie przyszedł na ten świat, by korzystać z przyjemności, lecz po to, aby służyć. Poświęcajmy swój czas, nasze talenty i zdolności, by dawać się naszym braciom.
Co? Gdzie? Kiedy?
