Komentarze do czytań - Sobota, XXVII Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: Mateusz Mickiewicz, diakon VI roku WMSD w Warszawie

Pierwsze czytanie: Ga 3,22-29

 Kolejny dzień naszych rekolekcji, które prowadzi sam święty Paweł poprzez List do Galatów. Warto słuchać następnych wyimków z tego listu jeszcze w kolejnym tygodniu, ale też przeczytać list w całości. Wtedy lepiej zrozumiemy jego przesłanie.

Dziś Apostoł Paweł odpowiada na pytania, które słyszeliśmy przedwczoraj, a dotyczyły relacji Starego i Nowego Prawa. Nie chodzi bowiem o przekreślenie praktyk judaizmu – przecież to Bóg sam dał Izraelitom szczegółowe Prawo. Paweł pokazuje natomiast jego rolę – Prawo miało przygotować ludzi na przyjście Chrystusa, tak jak dobry wychowawca, samo wskazywało gdzieś dalej. Ostatecznie przecież nie chodzi o to, aby człowiek jedynie dokładnie wypełniał religijne praktyki, ale spotkał się z żywym Bogiem.

,,Wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa” – te słowa słyszymy za każdym razem podczas liturgii sakramentu Chrztu. Zostały wypowiedziane także przy naszym chrzcie świętym. Podziękujmy dziś Bogu za to, że jesteśmy ochrzczeni – że kiedyś, przed laty, zaczęła się nasza relacja z Chrystusem Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym. Odnajdźmy datę naszego chrztu, podziękujmy za księdza, który nas chrzcił, za rodziców i chrzestnych. Bo z chrztem może być jak z nieodpakowanym prezentem – dostaliśmy go za darmo, ale możemy nawet nie wiedzieć, jakie bogactwo się w nim kryje. A świadomość bycia ochrzczonym, bycia na zawsze naznaczonym znamieniem Jezusa Chrystusa, powoduje, że nasze życie nie jest już takie samo.

Psalm responsoryjny: Ps 105,2-7

 ,,Pamiętajcie o cudach, które On uczynił”. Pierwszym szczególnym cudem Boga w naszym życiu jest z pewnością chrzest, początek naszego życia wiary. O tym momencie mamy ciągle pamiętać. Przez wiarę jesteśmy ,,potomkami Abrahama”, który uwierzył Bogu i poszedł za Nim, mimo, że nie był w stanie przewidzieć scenariusza tej drogi (por. Hbr 11, 8). Ale początek dzisiejszego psalmu to także wezwanie, abyśmy nie wstydzili się naszej wiary w Jezusa, naszego życia w jedności z Nim: ,,szczyćcie się Jego świętym imieniem”! Podczas obrzędów sakramentu chrztu, gdy rodzice i chrzestni, lub sam katechumen wyznają wiarę, słyszymy, że jej wyznawanie ,,jest naszą chlubą”. Mamy się czym szczycić. Godność dziecka Bożego to tożsamość, której nikt nie może nam odebrać, choć możemy ją osłabić przez grzech.

Ewangelia: Łk 11,27-28

 W każdą sobotę Kościół oddaje szczególną cześć Matce Bożej. I o Niej mówią słowa dzisiejszej Ewangelii: błogosławiona jest Ta, która nosiła i karmiła Chrystusa. Pan Jezus potwierdza szczególną rolę Maryi w dziele zbawienia, ale pokazuje, że każdy z nas może stać się szczęśliwym człowiekiem na Jej wzór. Co było szczęściem Maryi? Nie tylko fizyczne zrodzenie i karmienie Zbawiciela, ale przede wszystkim uwierzenie i przyświadczenie słowu Bożemu. Jak uczy święty Augustyn, Maryja ,,pierwej poczęła duchem, niż ciałem” (cytat za: Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris Mater, 13). Możemy nieraz mieć wręcz pretensje do Pana Jezusa, że nie żyjemy w czasach, kiedy On był na ziemi. Może wtedy byłoby nam łatwiej uwierzyć? Każdy człowiek, który dzisiaj wierzy słowu Bożemu i je wypełnia, może być naprawdę szczęśliwy. Prośmy Matkę Zbawiciela, aby uczyła nas modlitwy i życia słowem Bożym.