Komentarze do czytań - Sobota, III Tydzień Adwentu

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: Aleksandra Mordel

Pierwsze czytanie: Sdz 13, 2-7. 24-25a

Anioł Pański zwiastuje kobiecie spełnienie jej pragnienia. To odpowiedź Boga na jej prośby, modlitwy i zawołania. Jednocześnie dokładnie instruuje, czego ma ona nie robić oraz informuje, jakie zadanie stoi przed jej dzieckiem. Kobieta ta musiała odznaczać się wielką wiarą i ufnością. Do końca polegała na Bogu i Jego dobroci.

W Lamentacjach czytamy: „Dobrze jest czekać w milczeniu ratunku od Pana” (Lm 3, 26). Ale czy rzeczywiście przychodzi nam to łatwo? Czasem długo musimy czekać na „wysłuchanie modlitwy”. Pojawia się w nas gniew, złość, frustracja. Tracimy nadzieję i zapominamy, że być może Bóg przygotowuje nas na ten moment, może przygotowuje wydarzenia i miejsca, być może przemienia czyjeś serce, leczy rany, podnosi z grzechu. Nie wiedząc o tym, staramy się na różne sposoby przyśpieszyć bieg wydarzeń, wpływać na rzeczywistość. Może się jednak okazać, że wysłuchanie prośby w tym momencie byłoby dla nas szkodliwe.

Bóg ma plan zbawienia dla każdego z nas. Czasem wątpimy i pytamy: czy aby na pewno Pan Bóg wie, kiedy ma zadziałać? Jednak czytając w Piśmie Świętym kilka podobnych historii, jak ta dzisiejsza, widzimy Jego działanie zawsze w odpowiednim momencie, bowiem „wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem” (Koh 3, 1).

Psalm responsoryjny: Ps 71, 3-6b. 16-17

Psalmista wielokrotnie wskazuje, kim jest dla niego Bóg, wymienia, że jest On jego opoką, twierdzą, nadzieją, podporą, opiekunem, nauczycielem. Wszystkie te określenia wskazują na potęgę Boga, z której człowiek może czerpać siłę do codziennych zmagań. Dzięki Bogu i przy Nim możemy czynić rzeczy niewyobrażalne, z Nim wszystko jest możliwe. Możemy prosić za psalmistą o jeszcze mocniejszą relację z Bogiem: „bądź moją skałą i zamkiem warownym”.

Ewangelia: Łk 1, 5-25

Jak długo i intensywnie jesteś w stanie wołać? Czy w momentach zwątpienia pamiętasz, że Bóg jest dobry i wierny?

Zachariasz i Elżbieta zostali wysłuchani. Anioł Gabriel oznajmił im cudowną nowinę. Jednak tak po ludzku pojawiły się w nich wątpliwości i lęk. Zachariasz zapytał: „Po czym to poznam?” Jakże trudno było mu uwierzyć, że spełnią się te słowa powiedziane mu od Pana. Być może przeraziło go to, co usłyszał, a dotyczyło to jego potomka: „będzie wielki w oczach Pana, będzie pełen Ducha Świętego, wielu z Izraela nawróci, będzie szedł przed Panem, przygotuje Panu lud doskonały”. My również bardzo często pytamy Boga – jak to się stanie, kiedy to nastąpi, co wtedy będzie? A gdy Bóg cierpliwie nam odpowiada, nie zawsze rozumiemy, co do nas mówi i nie wierzymy, że wszystko jest możliwe.

Imię Zachariasz oznacza „Bóg pamięta” i taki właśnie jest Bóg – wierny, dobry i okazujący łaskawość.