Komentarze do czytań - Poniedziałek, I Tydzień Adwentu

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: Ks. Wojciech Węglowski

Pierwsze czytanie: Iz 2, 1-5

Rozpoczynamy adwentową formację, przygotowującą nas na przyjście Mesjasza. To przyjście będziemy świętować, obchodząc uroczystość Bożego Narodzenia, ale nie zapominajmy, że wciąż oczekujemy na ponowne przyjście Zbawiciela. Dlatego też jesteśmy szczególnie wezwani do rewizji swojego życia w oparciu o Słowo Boże. Prorok Izajasz chce nas dzisiaj zachęcić do wejścia na drogę przygotowania swojego serca na spotkanie z Panem, na drogę zbawienia.

Pierwszą radosną wiadomością, którą słyszymy, jest fakt, iż wszyscy ludzie są zaproszeni na to spotkanie. Pan Bóg chce, aby każdy osiągnął zbawienie, „wstąpił na Górę Pana”. Jednak jego warunkiem jest podążanie Bożymi ścieżkami nakreślonymi przez Prawo Pańskie. Należy je najpierw usłyszeć, poznać i pragnąć, aby nasze życie przemieniało się dzięki niemu.

Druga radosna wiadomość wynika z poprzedniej – poddanie się Bożemu Prawu i kroczenie Jego drogami przynosi prawdziwy pokój. Pokój to także cel naszego życia, który nastanie w czasach ostatecznych, kiedy wszystkie narody spotkają się z Panem.

Dzisiaj jest dobrym dniem na podjęcie decyzji: tak, chcę spotkać się z Panem i chcę osiągnąć prawdziwy pokój! Odpowiedzmy pozytywnie na to wezwanie, nie zapominając przy tym, że chrześcijanin to świadek pokoju. To człowiek, który przekuwa swoje miecze i włócznie zła, egoizmu, zazdrości, agresji… na lemiesze i sierpy radości, dobroci, życzliwości…

Psalm responsoryjny: Ps 122, 1b-2. 4-5. 6-7. 8-9

Psalmista kontynuuje myśl Proroka Izajasza z pierwszego czytania. Wyraża pragnienie wszystkich ludzi spotkania z Panem w Jego domu. Co więcej, to pragnienie jest bardzo radosne, a co za tym idzie, niecierpliwe. Nic w tym dziwnego. W końcu pragnienie domu, do którego zostaniemy przyjęci z otwartymi ramionami i ugoszczeni, jest obecne w sercu każdego człowieka. Taki dom proponuje nam Bóg.

Dom Boży, jak przekonuje psalmista, jest domem pokoju. Jednak pokój będzie możliwy tylko wśród tych, którzy miłują Pana. Pokój i dobro między narodami i poszczególnymi osobami wynika z osobistego stosunku każdego człowieka do Bożych nakazów.

Ewangelia: Mt 8, 5-11

We fragmencie Ewangelii wg św. Mateusza, odczytywanym dzisiaj w liturgii, Jezus, podobnie jak Prorok Izajasz oraz psalmista, obwieszcza powszechność zbawienia. Wielu przyjdzie z różnych stron świata po to, aby zasiąść do stołu w królestwie niebieskim.

Interesujący jest fakt, w jakim kontekście słyszymy te słowa. Mianowicie chodzi tutaj o spotkanie poganina setnika z Żydem Jezusem. Przybywa do Chrystusa, aby prosić Go o pomoc, będąc świadomym swojej niegodności. Przecież wie, że Jezus został najpierw posłany do rodu Izraela, dopiero później do reszty ludzkości. Z rozmowy bohaterów dzisiejszej perykopy możemy dowiedzieć się, że to właśnie setnik jest pierwszym owocem misyjnej działalności Jezusa, ponieważ on przybywa z daleka na spotkanie Pana, przyznaje się do swojej bezradności i wyraża swoją silną wiarę w moc Syna Bożego.

Lud Boży, który jest gromadzony przez Jezusa, nie będzie już składał się z należących do rodu Abrahama, z Izraela. Będzie tworzony przez tych, którzy mają wiarę w Jezusa i potrafią ją wyznać. U progu Adwentu przypomnijmy sobie ten fakt: aby zostać zbawionym, nie trzeba należeć do jakiegoś narodu, religii, wierzącej rodziny, nie trzeba praktykować rozmaitych i pseudo-pobożnościowych tradycji… Zbawienie dokonuje się dzięki osobistemu nawróceniu i wierze w Jezusa.