Komentarze do czytań - Piątek, XXX Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: Teresa Kuleczko

Pierwsze czytanie: Flp 1, 1-11

W rozważanym fragmencie Listu Apostoł Paweł zwraca się do wyznawców Chrystusa z Filippi, nazywając ich świętymi. Chrześcijanie są świętymi, gdyż trwają w Chrystusie. Apostoł zwraca się osobiście do biskupów, czyli przełożonych oraz diakonów, będących pomocnikami prezbiterów. Widzimy, że hierarchia służebna istniała już od czasów apostolskich. Paweł w swym liście zanosi modlitwę dziękczynną do Boga, pomimo trudnego położenia, w którym się znalazł. W ten sposób uczy czytelników postawy bezinteresowności, gdyż w każdych okolicznościach życia szuka Bożej chwały, a nie własnej.
Wierzący z Filippi mieli szczególny udział w szerzeniu Ewangelii poprzez wsparcie, udzielone Pawłowi oraz osobiste świadectwo wiary. Autor Listu wyraża nadzieję, że do dnia Paruzji, Chrystus dokończy dzieło rozpoczęte w sercach adresatów, aby byli czyści i wydoskonaleni w miłości. Apostoł traktuje swoje uwięzienie i kajdany jako szczególną łaskę, dającą sposobność do obrony i głoszenia Ewangelii. Filipianie mają swój udział w tej łasce poprzez niesienie Pawłowi pomocy materialnej i modlitewnej.
Czy podchodzę w moim życiu z wiarą do wszystkich spraw, problemów i dziękuję Bogu za przeciwności, których doświadczam?

Psalm responsoryjny: Ps 111, 1b-2.3-4.5-6

Nieogarniona jest Wszechmoc Boga widoczna w Jego dziele stwórczym, odczuwalna na każdym etapie naszego życia. Jeśli uznajemy Boga za naszego Pana i Ojca, jeżeli uważamy Go za Stwórcę nas samych i otaczającego świata, darzymy Pana najbardziej wzniosłymi i pozytywnymi uczuciami. Ale co się dzieje, kiedy człowiek stara się postawić siebie na miejscu swego Stwórcy i uznać się za większego od Niego? Czy nadal zachowuje to przyrodzone piękno, jakie otrzymał w darze od Boga?

Ewangelia: Łk 14, 1-6

W dzisiejszej ewangelii Pan Jezus ponownie ukazuje siebie jako Pana szabatu, który tego dnia dokonuje czynów miłosierdzia. Uczy nas, że dzień święty trzeba przeżywać w radości, czyniąc dobro bliźnim. Oddawanie czci Bogu powinno łączyć się z miłością bliźniego, w przeciwnym razie będzie to zakłamanie.