Komentarze do czytań - piątek, V Tydzień Wielkiego Postu

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: ks. Mateusz Oborzyński

Pierwsze czytanie: Jr 20, 10-13

 Modlitwa proroka Jeremiasza jest szczerym porywem cierpiącego serca. Prorok mówi Bogu o swoim osaczeniu i osamotnieniu. Rzeczywiście, Księga Jeremiasza jest też swego rodzaju zapisem cierpień Jeremiasza, którego orędzia współcześni nie słuchali, a on sam doznał biczowania, więzienia i głodu, a nawet chciał przez moment porzucić swe powołanie bycia Ustami Boga, czego jednak nie uczynił. Jego westchnienie jest również prośbą o wybawienie, którą Bóg spełnił. Gdy Jerozolima padła pod naporem Babilończyków, cała elita Królestwa Judy, czyli wrogowie proroka, poszli na wygnanie, a on sam, na osobisty rozkaz króla Nabuchodonozora II, został uwolniony.

Pewną trudność dla chrześcijanina może sprawiać zdanie z czytania: Dozwól Boże, bym zobaczył Twoją pomstę na nich. Jeremiasz chce odpłaty dla wrogów za swoje krzywdy. Czy jest to właściwa modlitwa? Przecież Pan Jezus uczył w Kazaniu na Górze o miłości nieprzyjaciół! Uczucie złości i chęć odwetu są naturalnymi reakcjami na ból i niesprawiedliwość. To nic złego wypowiadać je i przekazywać Panu Bogu, ale z INTENCJĄ OCZYSZCZENIA. Miłość nieprzyjaciół i orędownictwo za nimi to owoc Łaski Chrystusa w naszych sercach. O tę Łaskę trzeba się gorliwie modlić, będąc świadomym, że o własnych siłach nie damy rady.

Psalm responsoryjny: Ps 18, 2-7

Psalm 18 wyraża głęboką ufność wobec Boga. Psalmista nazywa Wszechmocnego mocą, tarczą, opoką, Wybawicielem. Według tradycji żydowskiej autorem tego psalmu miał być król Dawid. Patrząc na jego historię, można poznać, że owa ufność wykuwała się poprzez dramatyczne wydarzenia i okoliczności: walka z Goliatem, ucieczka przed królem Saulem, bycie władcą całego Izraela oraz grzech cudzołóstwa z Batszebą i tragedie rodzinne. Dawid doświadczył zarówno wielkiej chwały jak i wielkiego smutku. Co było w jego życiu szczególnego? Zawsze Bóg był dla niego odniesieniem, zawsze się do Niego zwracał, zarówno, gdy zwyciężał (wtedy dziękował) jak i wtedy, gdy popadał w grzech (wtedy prosił o miłosierdzie). Może być przykładem dla nas, aby stale mieć Boga przed oczami i na Nim opierać swoje życie, zarówno w dobrych jak i złych okolicznościach życia.

Ewangelia: J 10, 31-42

Czytamy o kolejnej dyspucie Jezusa z Żydami. Chrystus broni swej deklaracji, że jest Synem Bożym, wskazując zarówno na Pismo Święte jak i na swoje dzieła. Zacytował Psalm 82, gdzie Bóg zwraca się do ludzi: bogami jesteście. Tam znaczyło to, że ludzie poprzez możliwość wykonywania funkcji sędziego stają się podobni do Boga – Sędziego ludzkości. Tam chodziło o podobieństwo. Jezus natomiast argumentuje dalej, że On ma dowód swego Bóstwa: Jego cuda i naukę, które mocą i mądrością przewyższają zdolności ludzkie. Jak malarza poznaje się po obrazie, tak Boga można poznać po Jego dziełach. Słuchacze Jezusa i tym razem nie uwierzyli. Czy ja potrafię odcyfrować działanie Boga w moim życiu i oddać Mu chwałę?