28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - Piątek, XI Tydzień zwykły, wspomnienie św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika

Ocena: 4.8
855

Dla nas, chrześcijan, Bóg jest/powinien być skarbem najcenniejszym. Do Boga ma należeć nasze serce, a wszelka aktywność skoncentrowana na wypełnianiu Jego woli.

-teksty czytań-

fot. arch.www.idziemy.pl

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: Klementyna Pawłowicz-Kot

Pierwsze czytanie: 2 Krl 11, 1-4. 9-18. 20a

Atalia była córką Omriego. Pochodziła z najsłynniejszej dynastii Królestwa Północnego. Z powodów politycznych ok. roku 867 przed Chrystusem udała się do Jerozolimy, by poślubić Jorama, następcę tronu w Judzie. W niedługim czasie urodziła syna, Ochozjasza. Ćwierć wieku później wraz z dostojnikami i większością członków królewskiego rodu, obaj (ojciec i syn) zginęli w zamachu stanu przeprowadzonym przez Jehu w Izraelu. Atalia przepełniona żądzą władzy postanawia w krwawy sposób pozbyć się pozostałych pretendentów i w pełni zasiąść na tronie Judy.

Panowanie Atalii było wbrew zapowiedziom prorockim na temat trwałości dynastii Dawidowej, stąd szukano okazji, aby królową pozbawić władzy. Na czele opozycji stanął kapłan Jehojada, mąż Jehoszeby, w którego domu, w ukryciu mieszkał Joasz, prawowity następca tronu. Kiedy nadszedł właściwy moment, ocalony syn Ochozjasza przejął władzę królewską, a Atalia zginęła tragicznie.

Podstawą monarchii Judy i Izraela było przymierze, jakie Bóg zawarł ze swoim ludem. Król, podobnie jak lud, powinien służyć Jahwe i zachowywać Jego przykazania, a z racji swego urzędu był odpowiedzialny za przestrzeganie porządku przez swoich poddanych. Atalia wprowadziła kult Baala, łamiąc warunki przymierza. Aby przywrócić naruszony porządek musiała zginąć.

Psalm responsoryjny: Ps 132, 11-14. 17-18

Dla Izraela istnienie świątyni jerozolimskiej było spełnieniem obietnicy błogosławieństwa i opieki, jaką Bóg gwarantował królowi, jego potomkom i całemu ludowi wybranemu. Po wielu wiekach to nie świątynia, a narodzony z rodu Dawida pomazaniec Boży – Jezus Chrystus, jest wyrazem miłości Boga do człowieka.

Ewangelia: Mt 6, 19-23

Skarb jest symbolem tego, co uważamy za cenne i ważne, czemu poświęcamy czas i inne dobra. Dla nas, chrześcijan, Bóg jest/powinien być skarbem najcenniejszym. Do Boga ma należeć nasze serce, a wszelka aktywność skoncentrowana na wypełnianiu Jego woli.

W mentalności żydowskiej „oko” to nie tylko część ciała, to także słowo oznaczające „widzenie”, „patrzenie”.  To, jak widzimy i co widzimy, w sposób decydujący wpływa na „ciało”, czyli sposób, w jaki żyjemy, jak budujemy hierarchię ważności spraw, w jaki sposób łączymy to, co przemijające z tym, co wieczne. Skupienie się na Słowie Bożym jest tworzeniem fundamentu, na którym w sposób mądry poukładamy bieżące sprawy.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter