Komentarze do czytań - Piątek, III Tydzień Wielkanocny

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: s. M. Tomasza Potrzebowska CSC

Pierwsze czytanie: Dz 9, 1-20

 Wczoraj patrzyliśmy na Filipa, który w posłuszeństwie Panu głosi Ewangelię, dziś widzimy Szawła, który prześladuje uczniów Pańskich. Gdy Jezus objawia się Szawłowi, utożsamia się ze wszystkimi prześladowanymi i znów używa swojego ucznia – tym razem Ananiasza, by dotrzeć do serca Szawła, dotknąć go i napełnić Duchem Świętym.

Czy potrafię na słowa Pana o trudnej misji, do której posyła, odpowiedzieć: oto jestem? Jezus tłumaczy Ananiaszowi, że głoszenie Go wiąże się z cierpieniem oraz prześladowaniem i Ananiasz, chociaż niechętny na początku, idzie pod wskazany adres, kładzie ręce na Szawła i nazywa go swoim bratem. Ta miłość uwalnia moc Ducha Świętego, Szaweł odzyskuje wzrok i zostaje napełniony Duchem. Niedługo potem zaczyna głosić Pana Jezusa, staje się Pawłem, którego gorliwość o niesienie Pana innym ludziom niech zawsze będzie dla nas wzorem i wyzwaniem.

Psalm responsoryjny: Ps 117 (116), 1b-2

Najkrótszy Psalm zawiera kwintesencję przesłania Bożego. Wszystkie narody i wszystkie ludy są wezwane, by chwalić Pana i Go wysławiać. Potężna Jego łaska objawia się, gdy z miłością głosimy Go innym, gdy pokornie idziemy tam, gdzie nas posyła uznając, że Jego łaska jest nad nami, że to Jego dzieło, a my jesteśmy tylko sługami. Nawet, jeśli jesteśmy sługami słabymi, upadającymi, sprzeciwiającymi się Jego woli – to Jego wierność trwa na wieki. On jest wierny w miłości i obdarowaniu, które nam dał, aby nieść Go wszystkim zawsze i wszędzie.

Ewangelia: J 6, 52-59

Nie wszyscy w czasach Pana Jezusa i nie wszyscy dziś rozumieją Jego naukę. Żydzi nie rozumieli, o co chodzi w spożywaniu Ciała Pana Jezusa i dziś też jest wielu chrześcijan, którzy nie uznają realnej, rzeczywistej i substancjalnej obecności Pana Jezusa w Eucharystii. Ale Jezus mówi bardzo jasno – kto nie spożywa Jego Ciała i Krwi – nie ma w sobie życia. Tylko Ciało i Krew Pana Jezusa dają życie. Tylko to jest prawdziwym pokarmem. To, co spożywali przodkowie, dawało śmierć. Czy to rozumiemy? Czy wszystkimi sposobami głosimy wartość Eucharystycznego Pokarmu zwłaszcza dziś, gdy dla wielu chrześcijan to tylko symbol, bez większego znaczenia, bez którego można się obyć? Uwierzmy słowom Pana Jezusa – tylko Jego Ciało jest prawdziwym pokarmem, który daje życie wieczne – innego pokarmu nie było i nie będzie. Kto Go nie spożywa, nie ma życia w sobie – tak mówi sam Pan Jezus.