Komentarze do czytań - Piątek, III Tydzień Adwentu

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: s. Anna Juźwiak AP

Pierwsze czytanie: Rdz 49, 1a. 2. 8-10

Juda to pokolenie wybrane w zbawczym planie Boga do tego, aby z niego wyszedł Mesjasz Pan. Ani umiłowany, najmłodszy syn Jakuba, Beniamin, ani najstarszy - Ruben, ale właśnie pokolenie Judy odegra ważną rolę w historii zbawienia. Księga Rodzaju porównuje Judę do młodego lwa. Już w starożytnych cywilizacjach Bliskiego Wschodu lew podziwiany był za swoją siłę, odwagę, dostojeństwo. Uosabiał także cechy idealnego wojownika i króla. Znany ze swej niezwykłej czujności lew pełnił również odpowiedzialną funkcję strażnika m.in. źródeł wody, a więc życia albo rzeczy i miejsc świętych. Chrystus pochodzi właśnie z takiego rodu Judy-lwa. Chrześcijaństwo przypisuje Mu symboliczne cechy Króla, Strażnika i Wojownika, który nie lękał się przyjąć na siebie naszej ludzkiej kondycji, kruchej natury. On zawalczył o nas, wygrywając ze śmiercią i zmartwychwstając. Módlmy się dziś o dar męstwa w walce nie o nasze dobre samopoczucie, ale o prawdę, o słabszych ode mnie, o tracących sens życia czy pogrążonych w depresji, o wspólnotę w dobie indywidualizmu i samotności. Przecież i my od momentu Chrztu świętego należymy do Chrystusowego potomstwa Judy!

Psalm responsoryjny: Ps 72, 1b-2. 3-4b. 7-8. 17

Niech Jego imię trwa na wieki, jak długo świeci słońce - tak dzisiejszy psalm mówi nam o Chrystusie, w którego Imię wzajemnie się błogosławią. To wspomniane odwieczne słońce, czczone w antycznej starożytności, w chrześcijaństwie stało się symbolem Chrystusa. Pisze św. Augustyn: Podobnie więc jak patrząc na ziemskie słońce możesz zauważyć trzy jego właściwości, a mianowicie: że istnieje, że świeci i że oświeca, tak i ów Bóg ukryty, którego chcesz pojąć, ma trzy właściwości: że jest, że daje się poznać rozumowi, że umożliwia poznanie innych rzeczy (Solilokwia). Ten jedyny Dawca światłości, przychodząc na ziemię jako król, przynosi świeżość, piękno, życiodajny rozkwit.

Ewangelia: Mt 1, 1-17

Czy dziś ludzie pamiętają o swoim rodowodzie? Odkrywamy historię ludzkości zatrzymaną w imionach ojców, matek, którzy poprzedzili narodzenie Jezusa. Historia mojej rodziny jest moją historią zbawienia. Bóg zamarzył o mnie w pewnym kontekście kulturowym i historycznym. Powołał mnie do istnienia pośród skomplikowanych węzłów koligacji, spotkań, przesiedleń, wojny, pasji dziadka do pięknych koni. Także bóle i radości wpisują się w tę historię, która jest historią Chrystusa, bo przynależę do Niego od Chrztu i ciągle się do Niego upodabniam.