29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - Piątek, II Tydzień Wielkanocny

Ocena: 4.93333
825

To wszystko jest także obrazem twojej modlitwy, podczas której – pragnąc twojego głębokiego oczyszczenia – Duch Prawdy niestrudzenie brnie dalej w odsłanianiu mrocznych miejsc i przycinaniu nieuporządkowanych przywiązań.

-teksty czytań-

Fot. pixabay.com/CCO

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: ks. Błażej Węgrzyn

Pierwsze czytanie: Dz 5, 34-42

Pewnie zauważyliście, że postępujemy w tym tygodniu w kluczu „pozwolenia się przeczytać Bożemu Słowu”. Na tej drodze dziś wychodzi nam naprzeciw Gamaliel. Nie jest chrześcijaninem, nie przeżył (jeszcze) pierwszego nawrócenia; jest za to pobożnym Żydem, ba!, jednym z ówczesnych ekspertów od prawa żydowskiego. Przy czym, „ekspert”, to nie tyle „znawca, biegły”, ile „mentor, autorytet, mędrzec”. Gamaliel nie tyle porusza się sprawnie po przepisach i błyskotliwie je interpretuje, ile dogłębnie wie, że prawo jest darem, że Bóg się w nim wypowiedział, że właściwym studium prawa jest modlitewna medytacja. Rdzeniem prawa żydowskiego jest Pięcioksiąg. Gamaliel więc, jako ekspert, jest człowiekiem Słowa Bożego. I to Słowo Boże nauczyło go powściągliwości. Gamaliel jest cierpliwy, pozwala Bogu wypowiedzieć się. Jest prawnikiem, który sam nie wydaje wyroku, ale czeka, aż wyrok, osąd zostanie mu podany. Gamaliel jest więc człowiekiem objawienia: pozwala Bogu przeczytać sobie rzeczywistość, w tym wypadku – rzeczywistość chrześcijan. Bądź dziś Gamalielem – utemperuj swój pośpiech na modlitwie. A jeśli szukasz pomocy i nie wiesz, do kogo się o nią zwrócić, pomyśl o człowieku na wzór Gamaliela, który nie da ci rozwiązania na tacy, ale podprowadzi cię pod spotkanie z Bogiem.

Psalm responsoryjny: Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14

Poprzedniego dnia Psalm uczył nas roztropnie spoglądać w przeszłość. Dzisiejszy, z kolei, podpowiada nam, by – także w trudnym położeniu – rozumnie wybiegać na modlitwie w przyszłość: O jedno tylko proszę i zabiegam… Trzeba uważać, by modlitewnego powie-rzania Bogu przechodzonej próby nie zamienić w „scenopisarstwo” i szczegółowe, punkt po punkcie, planowanie własnej historii zbawienia. Przeciwnie, lepsze wydaje się zatrzymanie się w sobie i rozpoznanie – z prawem do błędu, oczywiście – tego, co akurat jawi się jako najprostsze. Tu także cierpliwy Gamaliel z pierwszego czytania może służyć pomocą.

Ewangelia: J 6, 1-15

Rozpoczynamy lekturę „eucharystycznego” szóstego rozdziału Ewangelii św. Jana. Składa się on z dwóch znaków (wersety 1-21) oraz dialogowanej katechezy Jezusa w synagodze (wersety 22-71). Będzie nam towarzyszył także w przyszłym tygodniu. Warto przeczytać go od razu w całości i „wbić sobie raz na zawsze do głowy”, że to Jezus aranżuje wszystkie opisane zajścia, a nie tylko korzysta z nadarzającej się okazji. W otwierającym tę historię cudzie, zwróćmy uwagę na to, jak wyraźnie ujawniane są nieoczyszczone motywacje tłumu i uczniów w podążaniu za Rabbim z Nazaretu; jaką konsternację w sercach uczniów wywołuje rozmnożenie pokarmu; jak błędne wnioski i zamiary wzbudzają się w umysłach uczestników tych zdarzeń. I to wszystko inspiruje Jezus! Nie tylko „nie zraża się”, nie tylko „umiejętnie zarządza kryzysem”, ale sam go inicjuje, podtrzymuje i konsekwentnie rozwija. To wszystko jest także obrazem twojej modlitwy, podczas której – pragnąc twojego głębokiego oczyszczenia – Duch Prawdy (zob. J 4, 24; 16, 13) niestrudzenie brnie dalej w odsłanianiu mrocznych miejsc (por. J 1, 5; 2, 24-25) i przycinaniu nieuporządkowanych przywiązań (zob. J 15, 2). Jak powiedziałem wczoraj w kontekście trzech nawróceń i dwóch towarzyszących im przełomów, ten proces stopniowo „wymyka ci się z rąk”, tak że „działanie” ustępuje miejsca „przyzwalaniu” (tudzież „nie przeszkadzaniu”). Niezależnie od etapu, który cię dotyczy – zresztą, sam tego nie oszacujesz, przykro mi – korzystaj wówczas z wyznania ucznia wieńczącego ten rozdział: Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego! (werset 68).

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter