Mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny (w. 19) i nie kieruje się kategoriami ludzkiej opinii.
komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: s. Maria Faustyna Ciborowska ISMM
Pierwsze czytanie: Iz 48, 17-19
Już wyraźniej chyba się nie da. Pan Bóg wprost mówi, co gwarantuje pokój na świecie i w ludzkim sercu. O, gdybyś zważał na me przykazania…(w. 18). Tu kryje się tajemnica szczęścia na ziemi. Hebrajskie słowa: qashab mitsvah można przetłumaczyć jeszcze w następujący sposób: wsłuchiwać się z uwagą w to, co sprawiedliwe, co zgodne z zamysłem Boga. Gdybyśmy bardziej nadstawiali słuch naszych serc na to, co Boże, zgodne z wolą Tego, który jest naszym Odkupicielem, naszym Bogiem (w. 17), wówczas dar pokoju rozlałby się jak rzeka i sprawiedliwość jak morskie fale (w. 18). Na świecie panowałaby zgoda między narodami i wzajemny szacunek. Te słowa z Księgi proroka Izajasza trzeba sobie dobrze wziąć do serca. Od naszego zjednoczenia z wolą Bożą zależą losy świata. Każdy z nas ma wpływ na to, co się dzieje. Możemy wygrać wojnę o pokój, starając się o osobistą świętość i życie zgodne z Dekalogiem. Ja jestem Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
Czy jednak jest w nas wola słuchania bardziej Boga niż ludzi?
Psalm responsoryjny: Ps 1, 1-2. 3-4 i 6
Teksty dzisiejszej Liturgii Słowa bardzo mocno zwracają naszą uwagę na wartość życia Bożym Prawem, Dekalogiem. Zwycięstwo i szczęście należy zawsze do tych, którzy żyją zgodnie z wolą Boga. Tę prawdę podkreśla utwór inaugurujący Psałterz. Autor natchniony Psalmu 1 porównuje człowieka miłującego Boże prawa i zasady postępowania do drzewa zasadzonego nad płynącą wodą, stale świeżą, wartką. Liście jego nie więdną (w. 3). Wszystko, co czyni, jest udane (w. 3). Jego czyny mają sens i co więcej, są naznaczone wartością wieczną.
Zupełnie inaczej z tymi, którzy trwają w grzechach. Są jak plewa, czyli jak odpadki powstające przy młóceniu i oczyszczaniu dojrzałych roślin, zbóż. Bezużyteczni, niestali. Byle jaki podmuch wiatru ich rozmiata.
Konkluzją tych rozważań są słowa w wersecie szóstym: droga sprawiedliwych jest Panu znana, a droga występnych zaginie (w. 6), co oznacza, że Bóg miłuje tych, którzy postępują zgodnie z Jego przykazaniami, natomiast trwających z uporem w swych grzechach czeka marny los – wieczna zguba.
Utwór składa się z jednej, szesnastowersowej strofy o nieregularnej ilości sylab i nierównomiernym rozkładzie akcentów dokładnie tak, jak w ludzkim życiu. Nic nie jest idealnie, a mimo to kierunek postępowania jest jasno wyznaczony. Liczne środki poetyckie, metafory, porównania sprawiają, że tekst jest prosty w swym przekazie. Zbudowany na zasadzie kontrastu: dobra i zła droga; sprawiedliwy i grzesznik; rozwój i śmierć, stanowi nieskomplikowaną wykładnię moralnego prawa wypisanego w sercu każdego człowieka: „dobro czyń, zła unikaj”, bo szczęśliwy człowiek, który… w Prawie Pańskim upodobał sobie (w. 1).
Ewangelia: Mt 11, 16-19
Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, czym naprawdę jest mądrość i sztuka życia. Nie polega na wiedzy, ani nawet na wiernym wypełnianiu przepisów danego prawa. Jan Chrzciciel był ascetą. Pościł, umartwiał się i tym sposobem okazywał Bogu swoją miłość i pragnienie przygotowania siebie oraz ludzi na przyjście obiecanego Mesjasza. Chrystus natomiast zasiadał przy wspólnym stole z celnikami uznawanymi za kolaborantów okupanta i z tymi, którzy prowadzili rozwiązły styl życia. Swoją obecnością i miłosierdziem zdobywał ich dla Boga. Jeden i Drugi, jak uważali to za zgodne z wolą Ojca Niebieskiego, w taki sposób pozyskiwali dusze dla królestwa niebieskiego. W ten sposób mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny (w. 19) i nie kieruje się kategoriami ludzkiej opinii.
Niestety wśród wielu są tacy, którzy nie potrafią dostrzec w różnorodności metod ewangelizacji Bożej logiki i najchętniej zajmują się krytykanctwem, sami niewiele wkładając trudu w głoszenie kerygmatu. No cóż. Zachowują się jak dzieci. Po prostu niedojrzale.
My bierzmy przykład z Pana Jezusa, z Jana Chrzciciela. Odkrywajmy, co jest wolą Bożą, gdzie zostaliśmy posłani i jakimi godziwymi sposobami jednać ludzi z Bogiem.
Co? Gdzie? Kiedy?
