Komentarze do czytań - Wtorek, VIII Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: ks. dr Leszek Rasztawicki

Pierwsze czytanie: Syr 35,1-12

Mędrzec Boży Syrach wprowadza nas w prawdziwy sens ofiary. Jest to temat zasadniczy w Piśmie Świętym. To Bóg jest pierwszym, który składa ofiarę z Siebie za nas. Ofiara z naszej strony jest odpowiedzią na dobroć i miłosierdzie Boga. Jest wyrazem dziękczynienia i uwielbienia Boga Stwórcy i Zbawiciela. 
Stary Testament szeroko opisuje kult ofiarniczy, określając jego zakres i obowiązkowość w ramach Prawa Mojżeszowego. Były to ofiary krwawe ze zwierząt i bezkrwawe z płodów ziemi. Syrach pragnie wskazać nową perspektywę kultu ofiarniczego, która będzie przygotowaniem do Nowego Testamentu. Podkreśla, że prawdziwy kult ofiarniczy polega na zachowywaniu Prawa i Przykazań, udzielaniu jałmużny, a przede wszystkim unikaniu wszelkiej niesprawiedliwości. Zachęca do cnoty hojności i radości przy składaniu ofiar, których fundamentem jest postawa pokory i czystego serca. Spróbujmy i my w takiej postawie ofiarować Bogu naszą modlitwę, poświęcenie i nas samych. Najpiękniejszą ofiarą jest wierne wypełnianie naszego powołania w Kościele, rodzinie i pracy, służenie Bogu i ludziom.

Psalm responsoryjny: Ps 50 (49),5-6.7-8.14 i 23

Psalm 50 nawiązuje do kultu ofiarniczego. Psalmista ukazuje nienaganne życie ponad wszelkie ofiary krwawe i bezkrwawe składane w świątyni jerozolimskiej. Jest to najpiękniejsza ofiara, jaką możemy złożyć Bogu. Dlatego powtarzamy refren i obietnicę Boga: „Temu, kto prawy, ukażę zbawienie”. Prawdziwa pobożność musi się opierać na bojaźni Bożej, na Bogu, który objawia swoje miłosierdzie człowiekowi. Każdy na ten znak Boga ma odpowiedzieć w podwójny sposób. Po pierwsze – wychwalać Bogu w zgromadzeniu liturgicznym, a po drugie – prowadzić życie zgodne z przykazaniami i etyką Bożą.

Ewangelia: Mk 10,28-31

Dzisiejsza Ewangelia wyznacza radykalizm poświęcenia i wyrzeczenia, aby w sposób całkowity pójść za Jezusem. Cena jest bardzo wysoka, bo Ewangelia jest rzeczą najcenniejszą. Święty Marek podkreśla równość między Jezusem i Ewangelią (por. 8,35; 10,29). Ewangelia jest o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym (por. 1,1), a jednocześnie to sam Jezus głosi Ewangelię (por. 1, 14-15). To z powodu Jezusa i Ewangelii apostołowie są wezwani do zmiany stylu życia. Odtąd pierwsze i najważniejsze miejsce zajmuje Ewangelia, ponad „dom, braci, siostry, matkę, ojca, dzieci i pola”. Relacje osobowe, nawet te rodzinne, wartości duchowe i materialne trzeba podporządkować najważniejszemu zadaniu, jakim jest głoszenie Jezusa i Ewangelii. Jezus obiecuje wielką nagrodę wytrwałym w tym i przyszłym życiu. Jednocześnie zapowiada trudności i prześladowania. Uczniowie mają zachowywać postawę pokory i służby, bo oto „wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi”.